Europejskie zalecenia diagnostyczne i lecznicze dotyczące kiły 2014

Przedrukowano i przetłumaczono z Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology 28 (2014) „2014 European guideline on the management of syphilis” s. 1581-1593, Copyright 2014, za zgodą © 2014 European Academy of Dermatology and Venereology.



Wprowadzenie. Kiła pozostaje istotnym problemem zdrowia publicznego w Europie (zarówno w Europie Wschodniej – od lat 90. ubiegłego wieku, jak i w Europie Zachodniej – od końca lat 90. ubiegłego wieku i początku 2000).

Metody. Niniejsze Zalecenia są uaktualnieniem Europejskich zaleceń dotyczących diagnostyki i leczenia kiły z 2008 r. opracowanych przez European Guideline Editorial Board (http://www.iusti.org/regions/Europe/pdf/2013/Editorial_Board.pdf) i EDF Guideline Committee.

Wyniki. Zalecenia zawierają rekomendacje dotyczące diagnostyki i leczenia kiły w Europie. Najważniejsze uaktualnienia to: 1) szersze zastosowanie PCR, badania immunohistochemiczne, subtypowanie czynnika etiologicznego – Treponema pallidum subspecies pallidum, nowe odczyny krętkowe, testy point-of-care (POC) wykrywające przeciwciała swoiste (krętkowe) i nieswoiste, 2) bardziej elastyczne podejście do zastosowania odczynów serologicznych w badaniach przesiewowych (odczyn krętkowy, niekrętkowy lub oba odczyny) i 3) penicylina prokainowa nie jest już leczeniem pierwszego rzutu w żadnym okresie kiły i została zastąpiona przez długo działającą penicylinę benzatynową G (BPG), która jest lekiem z wyboru w kile wczes­nej i kile późnej utajonej.

Wnioski. Kiła jest schorzeniem stosunkowo łatwo wykrywalnym przy zastosowaniu odpowiednich odczynów serologicznych, ale wszystkie wyniki powinny być interpretowane w kontekście danych klinicznych i danych z wywiadu epidemiologicznego. Kiłę można również stosunkowo łatwo wyleczyć, stosując BPG. Kłopoty z dostępnością BPG w wielu krajach europejskich mogą stanowić zagrożenie dla skuteczności działań w celu eradykacji kiły w Europie.

Reprinted and translated from Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology 28 (2014) “2014 European guideline on the management of syphilis” pp. 1581-1593, Copyright 2014 with permission © 2014 European Academy of Dermatology and Venereology.



Background. Syphilis remains a major public health problem in Europe (both in Eastern Europe since the 1990’s and in Western Europe since the re-emergence of the disease in the late 1990’s-early 2000’s).

Methods. This guideline is an update of the IUSTI: 2008 European guideline on the management of syphilis and is produced by the European Guideline Editorial Board (http://www.iusti.org/regions/Europe/pdf/2013/Editorial_Board.pdf) and EDF Guideline Committee.

Results. It provides recommendations concerning the diagnosis and management of syphilis in Europe. Major advances include (1) broader use of PCR, immunohistochemistry, subtyping of the etiological agent Treponema pallidum subspecies pallidum, new treponemal tests, and rapid-point-of-care (POC) tests detecting both treponemal and non-treponemal antibodies, (2) more flexible options for screening (TT-treponemal test – first or NTT – non treponemal test – first or both TT and NTT), and (3) procaine penicillin is no longer the first line therapy option in any phase of the disease, i.e. long acting penicillin G (i.e. benzathine penicillin G-BPG) is the only first line therapy regimen in early syphilis and in late latent syphilis.

Conclusions. Syphilis is a disease that is relatively easy to detect by appropriate serological tests, however, all laboratory results should be considered together with clinical data and sexual risk anamnesis. Syphilis is also easy to treat with BPG. A major concern about the supply of BPG in many European countries could threaten the efficacy of the policies of eradication of the disease in Europe.