Rak łojowy u chorych poddanych przewlekłej immunosupresji

Rak łojowy (ang. sebaceous carcinoma, sebaceous gland carcinoma – SC) jest rzadkim, ale bardzo agresywnym nowotworem nabłonkowym skóry, który wykazuje różnicowanie łojowe. W grupie szczególnego ryzyka zachorowania na ten nowotwór znajdują się osoby narażone na długotrwałą ekspozycję słoneczną oraz poddane długotrwałej immunosupresji. Nowotwór ten został po raz pierwszy opisany w 1891 roku. Stanowi on mniej niż 1% wszystkich nowotworów złośliwych skóry oraz 1–5% wszystkich nowotworów występujących na powiekach, które są najczęstszym miejscem pojawienia się tego guza. Punktem wyjścia SC w tej lokalizacji są zazwyczaj gruczoły tarczkowe lub gruczoły Zeissa. Wyodrębnia się pozaoczne postaci skórnego SC ze względu na odrębność histogenetyczną i odmienne rokowanie. W większości przypadków chorują kobiety pomiędzy 60. a 80. rokiem życia, jednak SC może wystąpić u osób w każdym wieku, nawet u dzieci. Klinicznie SC najczęściej występuje jako niewielki, wolno rosnący, niebolesny i twardy guzek, czasami jako żółtawa płytka lub owrzodzenie. Rak może nawracać miejscowo lub dawać odległe przerzuty. Częstość występowania nawrotów, które obserwuje się najczęściej w ciągu pierwszych 5 lat choroby, mieści się w granicach od 9% do 36%. Podstawową metodą terapii SC jest leczenie chirurgiczne (jeżeli to możliwe – chirurgia mikrograficzna metodą Mohsa). Przerzuty występują u 14–25% pacjentów. Mogą one zajmować miejscowe węzły chłonne, a odległy rozsiew może obejmować wątrobę, płuca, kości i mózg. Śmiertelność wynosi około 22%, a wystąpienie przerzutów zwiększa ją do 50% w ciągu 5 lat.

Sebaceous carcinoma (sebaceous gland carcinoma – SC) is a very aggressive malignant skin tumor that arises from the epithelium of sebaceous glands. Sun exposure and long-term immunosuppression, mainly in organ transplant recipients, are the most common risk factors. The tumor was first well described by Allaire in 1891. Sebaceous carcinoma is rare and accounts for less than 1% of all cutaneous malignancies and from 1% to 5.5% of all eyelid malignancies. The most common localization is the eyelids, where it derives from the Meibomian and Zeiss glands. Most cases occur in woman between 60 and 80 years of age, but the tumor can be seen at any age, even in childhood. It appears mostly as a small, slowly growing, painless and firm mass, sometimes as a small yellowish plaque or ulceration. SC has a tendency for local recurrence and distant metastases. The local recurrence rate ranges from 9 to 36% and tends to appear within the first 5 years from diagnosis. The most effective method of treatment is surgical excision (Mohs’ microsurgical excision if it is possible). The rate of metastases is about 14-25%. The sites of metastases are usually lymph nodes, liver, lungs, bones, and brain. The mortality rate is about 22% but it increases to 50% at 5 years in patients with metastatic disease.