Dwudziesty Zjazd Internistów Rosyjskich Stulecie Rosyjskiego Naukowego Towarzystwa Medycyny Wewnętrznej Moskwa, 2–4 grudnia 2009 r.

W dniach 2–4 grudnia 2009 r. w Moskwie obradował XX Zjazd Internistów Rosyjskich (XX Съезд российских терапевтов) zorganizowany w ramach IV Narodowego Kongresu Internistów, a odbywający się w stulecie I Zjazdu Internistów Rosyjskich i powstania Rosyjskiego Naukowego Towarzystwa Medycyny Wewnętrznej.
Historia rosyjskich stowarzyszeń internistycznych jest złożona. Pierwsze wysiłki zmierzające do powołania organizacji lekarzy chorób wewnętrznych w Rosji rozpoczęły się pod koniec XIX wieku. W 1902 r. rzucono myśl organizacji zjazdów internistów rosyjskich, a I Zjazd Internistów Rosyjskich rozpoczął się 19 grudnia 1909 r. w Moskwie. Do 1916 r. odbyło się sześć zjazdów. Nadzwyczajny zjazd odbył się w 1922 r. w Piotrogrodzie, a od VIII Zjazdu (Leningrad, 1925 r.) konferencje nosiły nazwę Wszechzwiązkowe Zjazdy Internistów. XII Wszechzwiązkowy Zjazd odbył się w 1935 r., a następny – powojenny – w 1947 r. w Leningradzie. Ostatni zjazd, który nosił nazwę „Wszechzwiązkowy”, obradował w 1987 r. w Taszkiencie. Od lat 40. XX wieku czyniono wysiłki, aby zorganizować zjazdy rosyjskich internistów. Dopiero jednak w 1958 r. odbył się Pierwszy Wszechrosyjski Zjazd Internistów. Kolejne zjazdy były organizowane co cztery lata, a IX Wszechrosyjski Zjazd Internistów odbył się w ramach Pierwszego Narodowego Kongresu Internistów. Obecny Jubileuszowy Zjazd nawiązywał numeracją do pierwszego zjazdu z 1909 r. i był zorganizowany w ramach IV Narodowego Kongresu Internistów.
Jubileuszowy Zjazd miał szczególnie uroczysty charakter. Był zorganizowany w ramach Kongresu Narodowego, dlatego nie było na nim gości zagranicznych. Wyjątek stanowiło zaproszenie dwóch osób z International Society of Internal Medicine (ISIM) – międzynarodowej federacji towarzystw internistycznych, do której od 1994 r. należy Rosyjskie Naukowe Towarzystwo Medycyny Wewnętrznej (nie jest ono członkiem Europejskiej Federacji Medycyny Wewnętrznej). Reprezentantami ISIM byli: Rolf A. Streuli – były prezydent, od lat zaprzyjaźniony z kolegami rosyjskimi, i Hans Peter Kohler – obecny sekretarz generalny ISIM. Dwie pozostałe osoby spoza Rosji to Anna Kotulska i Eugeniusz J. Kucharz z Polski, zaproszone w uznaniu za ich wieloletnie działania na rzecz integracji internistów różnych krajów, w tym organizację światowego spotkania internistów z okazji 100-lecia Towarzystwa Internistów Polskich (Katowice-Kraków 2006 r., por. Reumatologia 2007; 45: 164-171).
Kongres odbywał się w gmachu Szkoły Służby Federalnej w południowo-zachodniej części miasta. W uroczystości otwarcia obrad wzięli udział przedstawiciele Dumy Państwowej, mera Moskwy, a także Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych oraz innych towarzystw naukowych Rosji. Obecny był kosmonauta pułkownik Anatolij Jakowlewicz Sołowjow. Zjazd otworzył przewodniczący Rosyjskiego Naukowego Towarzystwa Medycyny Wewnętrznej prof. Jurij Borisowicz Bełousow oraz sekretarz Zjazdu Andriej Aleksandrowicz Spasskij. Przemówienia wygłosili zaproszeni goście, a także honorowy przewodniczący Zjazdu – nestor internistów rosyjskich prof. Aleksy Aleksandrowicz Golikow. W imieniu gości z Polski przemawiał Eugeniusz J. Kucharz.
Kongres był dużą imprezą naukową. W pierwszym dniu odbyły się trzy sesje plenarne. W pamięci pozostały m.in. wykłady: „Rozwój farmakoterapii” (Jurij Borisowicz Biełousow), „Pandemia grypy w XXI wieku” (Aleksandr Grigoriewicz Czuczalin) oraz „Molekularno-genetyczna zmienność populacji Syberii i jej choroby wewnętrzne” (Mikhail I. Wojewoda).
W godzinach popołudniowych podczas uroczystej sesji Rosyjskiego Naukowego Towarzystwa Medycyny Wewnętrznej wręczono Medale Stulecia Towarzystwa. Otrzymali je m.in. Anna Kotulska i Eugeniusz J. Kucharz. Dokonano też wyboru rosyjskich członków honorowych towarzystwa. Wśród wyróżnionych znalazła się dobrze znana polskim reumatologom prof. Walentyna Aleksandrowna Nasonowa. Wśród nowo wybranych członków prezydium Towarzystwa znalazł się też Jewgenij Lwowicz Nasonow – dyrektor Instytutu Reumatologii Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych. Od pierwszego dnia toczyły się obrady wielu sesji dotyczące całej medycyny wewnętrznej. W sumie podczas Kongresu było to blisko 50 sesji i sympozjów tematycznych. Odbył się także Dzień Gastrologów Rosji i Forum Medycyny Ratunkowej.
W ostatnim dniu Kongresu odbyła się sesja gości zagranicznych. Prowadził ją znany kardiolog wiceprezydent Rosyjskiego Naukowego Towarzystwa Medycyny Wewnętrznej prof. Anatolij Iwanowicz Martynow. W ramach tej sesji Rolf A. Streuli mówił o stu latach współpracy rosyjsko-szwajcarskiej w leczeniu gruźlicy, Hans Peter Kohler – o roli czynnika XIII krzepnięcia w chorobach zakrzepowych i hemofiliach, a Eugeniusz J. Kucharz (współautor: Anna Kotulska) wygłosił w języku rosyjskim wykład o miopatiach mitochondrialnych.
Mimo krótkiego czasu, jaki zostawał po obradach, goście zagraniczni zwiedzili Kreml, Plac Czerwony, stary i nowy budynek Uniwersytetu im. Łomonosowa oraz centrum Moskwy, pojechali do Sergiej Posadu, a także zwiedzili Klasztor Nowodziewiczy. Znalazł się też czas na ogólne spojrzenie na budynki szpitali Pierwszego Instytutu Medycznego i przespacerowanie się wieczorem po Nowym i Starym Arbacie (tak bliskim sercu wszystkich miłośników poezji Bułata Okudżawy). Interesującym miejscem był stary, istniejący od blisko wieku, antykwariat poświęcony tylko książkom medycznym, znajdujący się niedaleko słynnego MChaT-u (Teatru Artystycznego im. Czechowa). Razem z państwem Spasski goście zagraniczni zobaczyli balet „Neapol” w Muzycznym Teatrze im. Stanisławskiego i zostali zaproszeni na typowo rosyjską wykwintną kolację do słynnej restauracji „Złota miotła”, w której gościom umilały czas stare rosyjskie romanse.

Eugeniusz J. Kucharz