Kwalifikacje personelu i lokalizacja laboratoriów znalazły się w centrum uwagi

Konieczność uregulowania wymagań dotyczących lokalizacji laboratorium oraz poszerzenie listy specjalizacji lekarskich, które uprawniają do kierowania takimi placówkami, znalazło się w uwagach do dwóch projektów rozporządzeń resortu zdrowia.

Uwagi dotyczą rozporządzenia ministra zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków pobierania krwi od kandydatów na dawców krwi i dawców krwi (MZ 1530) oraz rozporządzenia w sprawie wymagań, jakim powinno odpowiadać medyczne laboratorium diagnostyczne oraz kwalifikacje personelu (MZ 1558).

Jak podaje Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych, diagności laboratoryjni stanowią około połowy personelu centrów krwiodawstwa i krwiolecznictwa. Przedstawiciele tego zawodu są też wykwalifikowanym personelem medycznym – posiadają tytuł zawodowy magistra. Część diagnostów ma ponadto specjalizację w dziedzinie laboratoryjnej transfuzjologii medycznej, której program wymaga zdobycia zarówno wiedzy merytorycznej, jak i odbycia staży kierunkowych z zasad kwalifikacji kandydatów na dawców oraz dawców krwi i jej składników w dziale dawców oraz w dziale pobierania jednostki organizacyjnej publicznej służby krwi.

– Nie ma zatem przeciwwskazań, by diagności laboratoryjni posiadający specjalizację z laboratoryjnej transfuzjologii medycznej, a pozostali – po odpowiednim praktycznym przeszkoleniu – stanowili samodzielny personel kwalifikujący kandydatów na dawców krwi i dawców krwi – czytamy w stanowisku KRDL.

Rada zwraca też uwagę na konieczność uregulowania wymagań dotyczących lokalizacji laboratorium. W przypadku szpitali wyłącznie zlokalizowanie laboratorium w samodzielnym budynku albo w zespole budynków w miejscu udzielania świadczeń stanowić będzie gwarancję prawidłowej realizacji świadczeń medycyny laboratoryjnej w sposób gwarantujący bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów, dzięki prawidłowej organizacji procesu leczenia i diagnostyki, w tym optymalizację czasu dostarczania materiału do badania w laboratorium.

Pominięcie tych wymagań w projektowanym rozporządzeniu prowadzić może do lokalizowania laboratoriów także w budynkach odległych od kompleksu budynków szpitalnych. Brak odpowiedniej regulacji może także skutkować umieszczaniem pozostałych laboratoriów w budynkach o innym przeznaczeniu niż udzielanie świadczeń zdrowotnych.

Wśród uwag znalazły się też pozycje dotyczące tego, kto może kierować laboratorium. Rada proponuje, aby w kolumnie „wymagane kwalifikacje zawodowe” uwzględniono także lekarza ze specjalizacją anatomopatologia II stopnia, anatomia patologiczna II stopnia, patomorfologia II stopnia i patomorfologia.

We wszystkich pozycjach, w których wymagane kwalifikacje zawodowe odnoszą się do posiadania specjalizacji, należy dodać sformułowanie „zgodnej z profilem laboratorium”. Z kolei nazwę stanowiska „młodszego asystenta” należy zastąpić stanowiskiem „technologa laboratoryjnego”. Jednocześnie należy usunąć stanowisko „starszego laboranta medycyny laboratoryjnej” oraz „laboranta medycyny laboratoryjnej”, na których mogą być zatrudniane osoby z wykształceniem średnim. Takie osoby nie mają żadnych kompetencji do wykonywania czynności medycyny laboratoryjnej. Ponadto, projektowane stanowiska są zbędne wobec planowanego stanowiska „technologa laboratoryjnego”, przeznaczonego dla licznego grona osób z tytułem zawodowym magistra biologii, biologii medycznej, mikrobiologii, mikrobiologii medycznej, biotechnologii lub biotechnologii medycznej.

Opracowanie: INK