Progressive macular hypomelanosis: częste schorzenie rzadko rozpoznawane w praktyce klinicznej

Wprowadzenie. Progressive macular hypomelanosis (PMH) jest zaburzeniem barwnikowym skóry wynikającym z niedoboru melaniny, cechującym się rozsianymi odbarwionymi plamami. W rozpoznaniu różnicowym PMH bierze się pod uwagę: łupież biały, odbarwienia pozapalne (atopowe zapalenie skóry, łuszczyca), infekcje bakteryjne i grzybicze, schorzenia nowotworowe, bielactwo nabyte, bielactwo ograniczone, znamię anemiczne oraz idiopatyczną hipomelanozę kropelkową. Dotychczas nie ma powszechnie akceptowanych rekomendacji terapeutycznych dotyczących tej dermatozy. W piśmiennictwie opisywano skuteczność antybiotyków miejscowych, fototerapii oraz izotretynoiny stosowanej doustnie.

Cel pracy. Przedstawienie przypadków własnych PMH, dermatozy, która pomimo stosunkowo częstego występowania w populacji nadal jest zbyt rzadko rozpoznawana w praktyce klinicznej.

Opis przypadku. Opisujemy dwa przypadki: 33-letniej kobiety oraz 38-letniego mężczyzny, u których na podstawie badania klinicznego i wykluczenia innych przyczyn ustalono rozpoznanie PMH. W leczeniu zastosowano doustną izotretynoinę.

Wnioski. Dermatolodzy powinni znać tę jednostkę chorobową, gdyż pomimo stosunkowo łagodnego obrazu klinicznego może stanowić ona poważny problem dla dotkniętych nią pacjentów.

Introduction. Progressive macular hypomelanosis (PMH) is a cutaneous pigmentary disorder resulting from a deficit of melanin and manifesting with disseminated hypopigmented macules. Pityriasis alba, post-inflammatory hypopigmentation (atopic dermatitis, psoriasis), bacterial and fungal infections, neoplasms, vitiligo, piebaldism, nevus anemicus and idiopathic guttate hypomelanosis are included in the differential diagnosis. No commonly accepted therapeutic recommendations have been published so far; topical antibiotics, phototherapy and oral isotretinoin have been described in the literature.

Objective. To present our own cases of PMH – a dermatosis which is somewhat common in the general population but is still diagnosed infrequently in clinical practice.

Case report. We present two cases of PMH – a 33-year-old woman and a 38-year-old man in whom the diagnosis of PMH was established due to clinical examination and excluding other causes. The patients were treated with oral isotretinoin.

Conclusions. Dermatologists should be aware of this entity; despite presenting with a somewhat benign course, PMH may pose a serious issue for the affected patients.