Przyczyny rezygnacji z terapii za pomocą osobistą pompą insulinową u dzieci z cukrzycą typu 1

Wprowadzenie. Rezygnacja z terapii za pomocą osobistej pompy insulinowej należy do rzadkości. Szacuje się, że około 4% pacjentów powraca do metody wielokrotnych wstrzyknięć insuliny. Cel pracy. Określenie czynników, które miały wpływ na podjęcie decyzji o zaprzestaniu terapii za pomocą ciągłego podskórnego wlewu insuliny. Materiał i metody. Analiza anonimowego kwestionariusza wypełnionego przez pacjentów, gdzie spośród potencjalnych niedogodności związanych z tą metodą leczenia wskazywali te, które w ich przypadku występowały. Materiał i metody. 30 dzieci (17 dziewcząt), śr. wieku: 14.3 lat (± 3,57), wiek rozpoczęcia terapii CSII 11.06 lat (± 4.01), w chwili rezygnacji z pompy 13,23 lat (±3,82). Wyniki. Czas stosowania pompy był dłuższy u chłopców: 3.28 lat±2.31 vs 1, 27lat±1.04(p=0.01); śr. HbA1c: chłopcy-8.03%±1.03, dziewczęta-7.78±1.42. Najczęściej wskazywaną przyczyną rezygnacji było większe poczucie choroby w przypadku podpiętej pompy (93%), trudności z uprawianiem sportu (70%), gorsze samopoczucie (63%), przywiązanie ciała do pompy (60%), zawstydzenie (56%), zrosty i ból w miejscu wkłucia (50%), trudności z kontrolowaniem glikemii podczas wysiłku fizycznego, lęk (43%), wyższy poziom HbA1c (36%), częste pomiary glikemii (26%). Nie zgłaszano problemów z obsługą techniczną pompy oraz epizodów hipoglikemii oraz kwasicy ketonowej. Pośród dzieci, które wskazały trudności z kontrolowaniem glikemii podczas wysiłku średni wiek w chwili przerwania terapii pompowej był znamiennie niższy niż pozostałych: 12.3±3.33 vs. 14.69 ±2.82 (p=0.04). Wnioski. Ocena stanu emocjonalnego pacjenta oraz odpowiednia edukacja są ważne w chwili rozpoczynania terapii CSII oraz w jej trakcie.

Introduction. Pump discontinuation is rare. It is estimated that only about 4% of patients return to multiple daily injections (MDI). Objective. To study the factors that influence the decision to stop continuous subcutaneous insulin infusion therapy (CSII). Material and methods. Analysis of the anonymous questionnaires indicating factors that influenced pump discontinuation and return to the MDI. Respondents. 30 children (17girls), mean age 14.3yr(± 3,57), at the start of CSII 11.06yr(± 4.01), at discontinuation of pump therapy 13,23yr(±3,82). Results. The mean duration of pump usage was significantly higher in boys: 3.28yr±2.31 vs 1, 27yr±1.04(p=0.01); mean HbA1c: boys-8.03%±1.03, girls-7.78±1.42. The most frequently reported disconnection reasons were: greater sense of disease (93%), difficulties in doing sports (70%), worse well-being during pump therapy (63%), having to attach the pump to the body (60%), embarrassment (56%), adhesions and pain in the place of needle insertion (50%), difficulties in controlling glycemia during physical exercise, fear (43%), high levels of HbA1c (36%), frequent blood glucose monitoring (26%). Problems with technical operation of the pump or frequent episodes of severe hypoglycemia or ketoacidosis were not reported. Among those who indicated difficulty in controlling glycaemia during physical exercise or infection, the average age at the time of quitting the pump was significantly lower than the rest: 12.3±3.33 vs. 14.69 ±2.82 (p=0.04). Conclusions. The individual psycho-emotional state of the child and appropriate education are important at the start and continuation of CSII.