80-lecie Katedry i Kliniki Dermatologii w Poznaniu. Część II: 1977-2002

Na stanowisko kierownika Kliniki powołano z dniem 1.10.1977 r. prof. Jerzego Bowszyca (ur. 1932 r.), wychowanka Kliniki Dermatologicznej w Gdańsku, prowadzonej przez prof. Franciszka Miedzińskiego, doktora habilitowanego
n. med. od 1976 r., docenta od 1977 r., profesora nadzwyczajnego od r. 1983 i profesora zwyczajnego od 1989 r.

Nowy kierownik Kliniki nie dokonał żadnych zmian organizacyjnych ani personalnych. Ordynatorami obu oddziałów pozostały: dr med. Barbara Raszeja-Kotelba (Oddział Męski) i dr med. Danuta Janicka (Oddział Kobiecy), obie zatrudnione na stanowisku adiunkta. Kierownikiem Regionalnej Przyklinicznej Poradni Konsultacyjnej pozostała dr med. Tatiana Machońko, kierownikiem działu rentgenoterapii i fizykoterapii adiunkt, dr med. Olga Frezer. Pracownię Histopatologiczną prowadziła nadal dr med. Danuta Janicka, pełniąca tę funkcję od r. 1971, Pracownię Mikologiczną prowadził lek. med. M. Skowroński, Pracownię Cytopatologiczną – dr med. Wojciech Silny, a Pracownię Serologiczną – dr n. przyr. Mieczysław Gibowski. Klinika liczyła 96 łóżek, posiadała 2 oddziały, męski i kobiecy, nie dysponowała oddziałem dziecięcym, miała Regionalną Przykliniczną Poradnię Konsultacyjną, Regionalną Poradnię Gruźlicy Skóry prowadzoną przez byłego adiunkta Klinki, dr med. Eugenię Peisert oraz mieściła w swoich pomieszczeniach Wojewódzką Poradnię Chorób Zawodowych Skóry, prowadzoną przez dr med. Izabellę Hryniewiecką. Przez pierwsze 2 lata nie został również zmodyfikowany dotychczasowy system dydaktyczny – szkolono rocznie ok. 350–400 studentów IV r. wydziału lekarskiego i 80–100 studentów V r. oddziału stomatologii.

Pierwszymi zapoczątkowanymi przez nowego kierownika Klinki zmianami było:
- rozwinięcie klinicznej bazy laboratoryjno-diagnostycznej,
- położenie nacisku na rozwijanie badań naukowych.
Rozwinięciu bazy diagnostyczno-laboratoryjnej poświęcił prof. Jerzy Bowszyc dużą część swojej działalności w pierwszym 10-leciu kierowania Kliniką. Wydatną pomocą służył mu w tych poczynaniach dr med., a od r. 1984 dr hab. i docent Wojciech Silny. W r. 1977 Klinika dysponowała tylko 1 etatem laborantki analitycznej (w pracowni histopatologicznej) i 1 pracownikiem z wyższym wykształceniem biologicznym (pracownia serologiczna). W latach 80. Klinika zatrudniała już łącznie 11 laborantek analitycznych ze średnim wykształceniem oraz 7 pracowników z wyższym...


View full text...