ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
11/2001
vol. 4
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Aerozoloterapia w astmie

Wacław Droszcz

Przew Lek 2001, 4, 11, 32-37
Data publikacji online: 2003/11/05
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 


Słowa aerozol po raz pierwszy użyli Gray i Patterson w 1932 r. (Yernault – 21). Oznacza ono stabilną, zawieszoną w powietrzu cząsteczkę stałą lub płynną. Naturalną formą aerozolu jest mgła, para, chmura, dym.







Celem leczenia w pneumonologii jest wprowadzenie do układu oddechowego leku. Można to osiągnąć stosując następujące sposoby:

- inhalatory ciśnieniowe z dozownikiem (MDI – metered dose inhalers),

- MDI z dodatkową komorą (spejserem),

- inhalatory proszkowe – DPI (dry powder inhalers),

- nebulizatory.

W zależności od celu, który zamierza się osiągnąć, staramy się wykorzystać właściwości sprzętu dostarczającego aerozol do układu oddechowego. Cele te można określić w następujący sposób:

- uwodnienie wydzieliny – oskrzela średnie i duże,

- rozkurcz oskrzeli – oskrzela drobne,

- likwidacja odczynów zapalnych w astmie – oskrzela drobne, oskrzeliki i przewody pęcherzykowe.

Dla uzyskania celu wymienionego w punkcie 1. nadają się zwykłe nawilżacze powietrza i nebulizatory ultradźwiękowe, dla uzyskania celu wymienionego w punkcie 2. i 3. wykorzystuje się MDI, DPI i nebulizatory sprężarkowe lub z napędem uzyskanym przez sprężony gaz. Wynik tego typu leczenia zależy od technicznych właściwości nebulizatora.

Gęstość receptorów GKS wzrasta w kierunku obwodu i okazuje się, że jest ich najwięcej w oskrzelikach oddechowych i pęcherzykach płucnych [1]. Aerozol, który może tam dotrzeć (<5 µm) byłby idealnym dla WGKS, natomiast cząsteczki 5 µm i nieco większe działałyby na mięśniówkę drobnych i średnich oskrzeli i ich celem byłyby b2-agoniści. Cząsteczki aerozolu o średnicy 1–5 µm nazwano drobnym aerozolem (fine-aerozol). Cząsteczki mniejsze nie mają szans depozycji w układzie oddechowym, są albo wydychane albo wchłaniane do krążenia systemowego.



Dozujące inhalatory ciśnieniowe (MDI)


Głównym zarzutem w stosunku do inhalatorów pod ciśnieniem gazu było to, że jest nim freon odpowiedzialny za dziurę ozonową nad naszą planetą. Wiele firm znajduje inne rozwiązania.
W latach 90. ubiegłego wieku intensywna akcja obrońców środowiska naturalnego doprowadziła do podpisania tzw. Protokołu montrealskiego (podpisali go...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.