Aktualny stan wiedzy na temat epidemiologii, rozpoznawania i leczenia chorych z kardiologicznym zespołem X

Termin kardiologiczny zespół X po raz pierwszy wprowadził Kemp w 1973 r. Mimo wielu badań i hipotez patomechanizm zespołu X nadal nie został ostatecznie wyjaśniony. Charakteryzuje się on obecnością bólów dławicowych, niedokrwieniem mięśnia sercowego w teście wysiłkowym i prawidłowym obrazem tętnic wieńcowych w koronarografii. Najczęściej rozpoznanie dotyczy kobiet ok. 50. roku życia. Charakter bólów w przebiegu kardiologicznego zespołu X jest często nietypowy, bóle występują nie w czasie, lecz po wysiłku, a nierzadko w spoczynku. Rokowanie u pacjentów z kardiologicznym zespołem X jest dobre zarówno pod względem przeżywalności, jak i odległych powikłań sercowo-naczyniowych. Wieloletnie obserwacje potwierdzają korzystny efekt stosowania antagonistów wapnia, beta-blokerów, sugeruje się korzystny efekt stosowania antagonistów receptorów angiotensyny oraz statyn.

The term cardiac syndrome X used Kemp in 1973 for the first time. In spite of many studies and hypotheses the pathomechanism of syndrome X hasn’t been explained so far. The syndrome is characterized by the presence of chest pain, ischemia of heart in the exercise test and normal view of coronary arteries in coronary angiography. The cardiac syndrome X is usually diagnosed in women at about 50 years of age. The nature of pain during syndrome X is often atypical, they appear not during but after the exercise, often during the rest. The prognosis is good as regards both survival and long-term cardiovascular complications. Lon-term observations confirm the beneficial effect of application of calcium antagonists, beta-blockers, there are suggestions that angiotensin-converting enzyme inhibitors and statins might play the favourable effect in treatment o cardiac syndrome X.