Analiza deficytu samoopieki u chorych ze stomią w oparciu o teorię pielęgniarstwa Dorothy Orem

Określenie obszarów deficytu w samoopiece u chorych ze stomią powinno się przyczynić do ich wyeliminowania i wprowadzenia ukierunkowanych działań w zakresie opieki pielęgniarskiej, aby mogła być ona sprawowana na najwyższym możliwym poziomie. Cel pracy: Celem pracy było określenie deficytu samoopieki występującego u chorych po zabiegu operacyjnym, w wyniku którego zostaje wyłoniona stomia. Materiał i metoda: W badaniach wzięło udział 80 chorych. Badania zostały przeprowadzone w 2005 r. w Poradni Stomijnej działającej przy Klinice Chirurgii w SPZOZ Wojewódzkiego Szpitala im. dr. J. Biziela w Bydgoszczy. Badania miały charakter anonimowy, a do ich przeprowadzenia posłużono się specjalnie do tego skonstruowanym kwestionariuszem ankiety. Pytania zostały skonstruowane w sposób, który pozwalał za pomocą skali punktowej ocenić zdolności do samoopieki. Przyjęto, że osiągnięcie do 10 punktów włącznie, oznacza niedostateczne przygotowanie, natomiast uzyskanie 11 punktów i powyżej przygotowanie wystarczające. Wyniki: Ze zgromadzonych danych wynika, że w badanej grupie 12,5% stanowią chorzy nieradzący sobie z zapewnieniem samoopieki. Istotny wpływ na poziom samoopieki miało wykształcenie respondenta. Wnioski: 1. Właściwe przygotowanie do samoopieki wykazują pacjenci z wyższym i średnim wykształceniem. 2. Edukacja chorego rozpoczęta w okresie przedoperacyjnym znacząco wpływa na zmniejszenie deficytu samoopieki. 3. Wczesne zaangażowanie chorego w czynności pielęgnacyjne w bezpośrednim okresie pooperacyjnym wpływa pozytywnie na eliminowanie problemów związanych z samoopieką.

Definition of the field of self-care deficiency among patients with ostomy should contribute to elimination of these deficiencies and implementation of direct activities of nursing care which should be made on the highest possible level. Aim: The aim of the study was to define self-care deficiency among patients after procedure ending with ostomy creation. Material and methods: Eighty patients were included in the study. The study was performed in 2005 in the Ostomy Outpatient Clinic of Surgery Clinic from Biziel Hospital in Bydgoszcz, Poland. Studies were anonymous and were performed using a specially constructed questionnaire. Answers were constructed on the basis of a point scale which allowed the assessment of preparation for self-care. It was assumed that 10 points or less indicated unsatisfactory preparation and more than 11 points indicated satisfactory preparation. Results: Collected data indicated that in the study group 12.5% of patients did not manage with self-care. Patient’s education has a significant influence on level of self-care. Conclusions: 1. Proper preparation for self-care is characteristic for patients with secondary and higher education. 2. Training started before surgery significantly decreases self-care deficiency. 3. Early implementation of nursing activities just after the procedure positively influences elimination of self-care problems.