Analiza samobójstw w materiale sekcyjnym Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku w latach 2003–2015

Cel pracy: W pracy przedstawiono analizę samobójstw na podstawie sądowo-lekarskich sekcji zwłok i akt spraw Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.

Materiał i metody: Materiał stanowiły 6752 protokoły sądowo-lekarskich sekcji zwłok przeprowadzonych w latach 2003–2015 w Zakładzie Medycyny Sądowej w Białymstoku oraz akta sprawy, których ostateczne ustalenia pozwoliły na zakwalifikowanie przypadku jako samobójstwa. Analizą objęto dynamikę samobójstw w poszczególnych latach, cechy demograficzne ofiar, sposoby, czas i miejsce popełnienia samobójstwa, stan trzeźwości, częstość występowania obrażeń w różnych regionach ciała. Autorzy określili najczęściej zażywane substancje. Dane poddano analizie statystycznej przy użyciu testów χ2 niezależności, Shapiro-Wilka, U Manna-Whitneya, nieparametryczny test ANOVA rang Kruskala-Wallisa z testem post hoc wielokrotnych porównań średnich rang dla wszystkich prób. Wyniki istotne statystycznie uznano na poziomie p < 0,05. W obliczeniach wykorzystano pakiety Statistica 10.0 firmy StatSoft.

Wyniki: Samobójstwa stanowiły 11,09% wszystkich badań pośmiertnych, 15% z nich popełniły kobiety, zaś 85% mężczyźni. Stwierdzono, istotny statystycznie związek pomiędzy wiekiem osoby popełniającej samobójstwo oraz wybieranym przez nią miejscem dokonania samobójstwa (p = 0,038). Analiza post hoc wykazała istotne statystycznie różnice (p = 0,046) pomiędzy popełnieniem samobójstwa na łonie natury, gdzie mediana wieku wynosiła 42 oraz na obszarze nadzorowanym, gdzie mediana wieku wynosiła 48 lat. Stwierdzono istotną statystycznie zależność pomiędzy płcią a preferowanym miejscem popełnienia samobójstwa (p = 0,0001). Samobójstwa w miejscu zamieszkania dokonało 89,32% kobiet i 65,97% mężczyzn. Stwierdzono istotną statystycznie różnicę w poziomie alkoholu we krwi u kobiet oraz u mężczyzn w chwili samobójstwa (p = 0,0029). Mediana poziomu alkoholu u kobiet wynosiła 0 zaś u mężczyzn 0,3.

Wnioski: Badania wykazały wzrost odsetka samobójstw w stosunku do lat poprzednich. Powieszenie nadal jest preferowanym sposobem samobójstwa.

Aim of the study: The study presents the analysis of suicides based on the material consisting of the results of medico-legal autopsies and case files of the Department of Forensic Medicine of the Medical University of Bialystok.

Material and methods: The material consisted of 6752 protocols of medico-legal autopsies carried out in the years 2003–2015 and case files, which enabled to classify cases as suicidal. The analysis included the dynamics of suicides over the years, basic demographic characteristics of victims, the ways, the time and place of suicide, the state of sobriety, the frequency of injuries in different regions of the body. The data were analyzed statistically using tests such as: Shapiro-Wilk test, Mann-Whitney U test, nonparametric Kruskal-Wallis test by programme Statistica 10.0 by StatSoft.

Results: The research showed that suicides represented 11.09% of all post-mortem examinations. A statistically significant association was found between the age of the person committing suicide and the place chosen for suicide (p = 0.038). Post hoc analysis demonstrated statistically significant differences (p = 0.046) between suicide committed outdoors and in the supervised area. There was a statistically significant association between the sex and the preferable place of committing suicide (p = 0.0001). A high percentage of suicides were committed in the place of residence. There was a statistically significant difference in blood alcohol levels in women and in men at the time of suicide (p = 0.0029).

Conclusions: The study revealed the increase of the percentage of suicides in relation to previous years. Hanging is still the most popular method of suicide.