Artykuł oryginalny
Czy nadciśnienie białego fartucha jest czynnikiem ryzyka późnych powikłań cukrzycy?

Stwierdzenie podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego (RR) podczas wizyt lekarskich, które współistnieją z prawidłowymi wartościami RR stwierdzanymi poza placówką medyczną, określane jest mianem nadciśnienia białego fartucha.
Cel pracy: Celem pracy była ocena częstości występowania późnych powikłań cukrzycy u chorych na cukrzycę typu 2 ze współistniejącym nadciśnieniem białego fartucha.
Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 120 chorych na cukrzycę typu 2, bez stwierdzonego dotychczas nadciśnienia tętniczego. Chorym oznaczano wartość RR metodą Korotkowa w trakcie wizyt lekarskich oraz przeprowadzono 24-godzinne ambulatoryjne monitorowanie RR (ABPM). Z dalszego badania wykluczono chorych ze średnimi wartościami RR uzyskanymi w ciągu dnia w ABPM przekraczającymi 135/85 mmHg. W celu rozpoznania nadciśnienia białego fartucha porównywano średnie wartości gabinetowego RR ze średnią wartością RR uzyskanych w ABPM. 43 chorych z RR powyżej 140/90 mmHg stanowiło grupę I, a grupę II – 49 osób z prawidłowymi wartościami RR (wartości gabinetowego RR poniżej 140/90 mmHg). Chorym oznaczono w surowicy krwi stężenie mocznika i kreatyniny, mikroalbuminurię, wykonano badanie dna oka.
Wyniki: Pomiędzy badanymi grupami obserwowano istotne różnice w wartościach skurczowego i rozkurczowego RR oznaczonych metodą Korotkowa na terenie placówki medycznej (p<0,05). Wartości RR uzyskane w oparciu o pomiary ABPM nie różniły badanych grup chorych (p>0,05). Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy badanymi grupami odnośnie liczby rozpoznanych późnych powikłań cukrzycy (p>0,05).
Wniosek: Obecność zjawiska nadciśnienia białego fartucha u chorych na cukrzycę typu 2 nie wiąże się z większą częstością rozpoznań nefropatii, retinopatii i polineuropatii cukrzycowej.

High blood pressure values observed in patients only in an outpatient clinic, in comparison with normal blood pressure values measured at home, is named “white coat hypertension”.
Aim: The aim of this study was to evaluate the coincidence of late diabetic complications in type 2 diabetes and “white coat hypertension”.
Material and methods: 120 patients with type 2 diabetes without previously diagnosed arterial hypertension were enrolled into the study. Blood pressure values using a mercurial sphygmomanometer during a clinic visit and 24h blood pressure measurements (ABPM) were taken in all patients. Patients with mean daily blood pressure value estimated by ABPM above 135/85 mmHg were excluded. “White coat hypertension” was diagnosed when “office blood pressure” values were >140/90 mmHg and ABPM day values were <135/85 mmHg. Group I comprised 43 patients with “white coat hypertension” and group II (n=49) patients with normal blood pressure values. In all patients serum creatinine, urea, microalbuminurie, ophthalmological and neurological examinations were performed.
Results: Statistical differences were observed between studied groups in systolic and diastolic pressure values measured using a sphygmomanometer during a clinic visit (p<0.05). There were no differences in blood pressure values determined by ABPM (p>0.05). There were no differences between groups in number of cases of late diabetic complications (p>0.05).
Conclusion: “White coat hypertension” is not connected with the highest prevalence of nephropathy, retinopathy or polyneuropathy in type 2 diabetic patients.