Artykuł oryginalny
Nadzieja podstawowa pacjentów z nawrotem choroby nowotworowej oraz ich własna skuteczność kontroli bólu i radzenia sobie z nim

Wstęp: Celem badania jest ocena wpływu nadziei podstawowej pacjentów z nawrotem choroby nowotworowej na ich poczucie własnej skuteczności kontroli bólu i radzenie sobie z nim.

Materiał i metody: W badaniu wzięły udział dwie grupy pacjentów otrzymujących paliatywną chemioterapię (50 kobiet i 50 mężczyzn). Badani wypełniali 4 rodzaje ilościowych kwestionariuszy: BHI-12 (do badania nadziei podstawowej), GSES (do określenia poziomu własnej skuteczności), BPCQ (do oceny kontroli bólu) oraz CSQ (do badania strategii radzenia sobie z bólem).

Wyniki: Badania ujawniły silny dodatni związek nadziei podstawowej i poczucia własnej skuteczności pacjentów, przy czym grupa mężczyzn cechowała się wyższym poziomem skuteczności niż grupa kobiet. Analiza wpływu nadziei podstawowej i poczucia skuteczności pokazała istotny wpływ na zmienne zależne – kontrolę bólu i strategie radzenia sobie z nim badanych pacjentów onko­logicznych.

Wnioski: Pacjenci z nawrotem choroby nowotworowej nie tracą wysokiego poziomu nadziei podstawowej i własnej skuteczności. Te psychiczne zasoby pozwalają im na samodzielne kontrolowanie bólu, współpracowanie z zespołem leczącym i elastyczne używanie rozmaitych strategii radzenia sobie z bólem. Wyjątkiem jest pozytywne przewartościowanie znaczenia bólu, odrzucone przez badanych pacjentów.

Introduction: The purpose of our research is to evaluate the impact of basic hope of cancer patients with relapse of disease on their self-efficacy of their control of pain and coping with it.

Material and methods: Two groups of patients in palliative chemotherapy (50 women and 50 men) participated in the study. They filled 4 quantitative short questionnaires: BHI-12 (basic hope), GASES (self-efficacy), BOCA (control of pain), CSU (pain coping strategies).

Results: Basic hope of patients with relapse of cancer strong and positively correlates with their self-efficacy, particularly in men’s group. The analysis of regression of basic hope and self-efficacy demonstrate significant impact on the dependant variables – control of pain and pain coping strategies of examined cancer patients.

Conclusions: The patients with relapse of cancer do not lose their high level of basic hope and self-efficacy. These psychological resources make it possible for them to control own pain, to cooperate with medical staffs and to use flexibly different strategies of coping with own pain, but without positive reappraisal of pain. The examined patients reject this coping strategy of pain.