Artykuł oryginalny
Prospektywna ocena dożylnych infuzji cyklofosfamidu w postępującym włóknieniu płuc w przebiegu układowych chorób tkanki łącznej – 12-miesięczna faza obserwacji

Włóknienie płuc jest główną przyczyną śmiertelności u ok. 40% chorych z twardziną układową, 10% z reumatoidalnym zapaleniem stawów i 5–7% z zapaleniem skórno-mięśniowym i zespołami nakładania. Patogeneza śródmiąższowego zapalenia płuc jest złożona i nie do końca poznana, co m.in. uniemożliwia wdrożenie leczenia przyczynowego. W niekontrolowanych badaniach wykazano, że dożylne pulsy cyklofosfamidu (CYC) spowalniają proces włóknienia płuc i zmniejszają ryzyko powikłań w porównaniu z dawkami przyjmowanymi doustnie i innymi rodzajami terapii. Celem pracy była 12-miesięczna ocena wpływu dożylnych infuzji cyklofosfamidu na postęp włóknienia płuc oraz ocena bezpieczeństwa tej formy leczenia. Grupę badaną stanowiło 22 chorych (19 kobiet i 3 mężczyzn, w wieku 45–71 lat, średnia wieku 57,8 roku, ze śródmiąższowym włóknieniem płuc w przebiegu twardziny układowej – 12, reumatoidalnego zapalenia stawów – 4, zapalenia skórno-mięśniowego – 4, mieszanej choroby tkanki łącznej – 2. Rozpoznanie śródmiąższowego włóknienia płuc ustalano na podstawie badania klinicznego, wyniku badania radiologicznego klatki piersiowej, tomografii komputerowej płuc o wysokiej rozdzielczości (high resolution computer tomography – HRCT), badania natężonej pojemności życiowej (forced vital capacity – FVC). Chorzy otrzymywali w terapii wprowadzającej 6 dożylnych infuzji po 1 g CYC, w cyklach co 4 tyg., a następnie 3 infuzje po 1 g w terapii podtrzymującej w cyklach co 8 tyg. (łącznie po 9 pulsów). Efekty leczenia oceniano na podstawie monitorowania parametrów morfologicznych krwi, oznaczania wskaźników zapalenia – OB, stężenia białka C-reaktywnego (CRP), badania ogólnego moczu, wykonywanych przed każdym podaniem leku. Badania obrazowe – badanie radiologiczne klatki piersiowej i HRCT wykonywano przed rozpoczęciem leczenia, a następnie co 6 mies. Badanie spirometryczne powtarzano co 3 mies.
Wyniki: Po 6 mies. w badaniu radiologicznym klatki piersiowej u wszystkich, a po roku u 73% chorych nie obserwowano progresji choroby. W HRCT po 6 mies. u 83%, a po 12 mies. u 80% badanych nie stwierdzano progresji włóknienia płuc. Wartości FVC u 88% chorych po 6 mies. i 67% po 12 mies. nie uległy pogorszeniu. W trakcie terapii nie obserwowano poważnych objawów niepożądanych.

Interstitial pulmonary fibrosis is the reason of death 40% patients with systemic sclerosis (Scl), proximately 10% patients with rheumatoid arthritis (RA), and 5-7% of those with dermatomyositis (DM) and overlaps syndromes. Etiopathogenesis of the disease is stil unknown, therefore the adequate treatment is difficult.
The aims of the study were to evaluate how intravenous cyclophosphamide (CYC) infusions influence on pulmonary fibrosis activity and find out how safe is this form of drug administration during 12-month follow-up in rheumatic diseases patients.
The study comprised 22 patients (19 F and 3 M) aged 45-71 years (mean 57.8). In 12 of them interstitial pulmonary fibrosis was observed in the course of systemic sclerosis, in 4 it was concomitant with RA, and in 4 with dermatomyositis and 2 patients with mixed connective tissue diseases (MCTD). Pulmonary fibrosis was diagnosed basing on their medical examination, X-ray chest, high resolution computed tomography (HRCT) of the lungs, spirometry. The patients were administered i.v. 1.0 g CYC: 6 infusions in one-month intervals in the introductory therapy; in the supportive therapy – 3 infusions every 2 months (9 infusions in all). Directly and 1-2 days before of each infusion blood count, ESR, CRP, transaminase activity and serum creatinine concentration were measured. Spirometry was done every 3 months, chest X-ray and HRCT every 6 months.
After 6 month of the treatment the progression of lungs fibrosis on X-ray chest was no observed in all of patients and during next 6 month (12-month follow-up) there was no progression in 73% patients. Adequately in HRCT were 83% after 6 and 80% after 12 month for start treatment. There were no worsening of FVC in spirometry in 88% patients after 6 month therapy, and in 67% patients after one year follow-up. Serious adverse events were no observed.