Artykuł oryginalny
Roczna obserwacja zaburzeń gospodarki węglowodanowej u osób po zawale serca z chorobą jednonaczyniową leczonych pierwotną angioplastyką

Wprowadzenie: Zawał serca (myocardial infarction – MI) jest główną przyczyną zgonów u chorych na cukrzycę (diabetes mellitus – DM). Cukrzyca istotnie pogarsza odległe rokowanie po angioplastyce wieńcowej, stanowi niezależny czynnik wystąpienia restenozy. Cel: 1. Ocena częstości występowania zaburzenia gospodarki węglowodanowej (impaired glucose tolerance – IGT) w świeżym MI oraz ich progresji w grupie pacjentów z jednonaczyniową chorobą niedokrwienną serca (ischaemic heart disease – IHD) w obserwacji rocznej. 2. Ocena parametrów laboratoryjnych charakteryzujących IGT w prognozowaniu występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz analiza częstości występowania głównych punktów końcowych i hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych.
Materiał i metody: Grupę badaną stanowiły 83 osoby z chorobą jednonaczyniową i świeżym MI leczonym pierwotną angioplastyką wieńcową (percutaneous coronary intervention – PCI) z implantacją metalowego stentu. Analizowano IGT oraz oznaczano stężenie glukozy przy przyjęciu i hemoglobinę glikowaną (HbA1c). Wszystkim, o ile nie mieli wcześniej rozpoznanej DM, w 6. dobie zawału serca wykonano doustny test obciążenia glukozą (oral glucose tolerance test – OGTT). W okresie ostrego MI i po 12 mies. oceniano główne punkty końcowe, uszkodzenie serca w badaniu utrasonograficznym (USG) oraz powtarzano laboratoryjne badania DM.
Wyniki: W 6. dobie MI wykryto IGT dodatkowo u 46 chorych (56,6%), łącznie u 61 (73,5%). W obserwacji rocznej wszystkie zdarzenia sercowe wystąpiły u pacjentów ze stwierdzanymi wcześniej IGT. Siedemnaście zdarzeń sercowo-naczyniowych (89,5%) miało miejsce u chorych na DM. Największe wartości glikemii i HbA1c wystąpiły w grupie ze zdarzeniami sercowo-naczyniowymi. Najmniejsze wartości glikemii przy przyjęciu odnotowano w grupie bez zdarzeń sercowo-naczyniowych. Osoby bez zdarzeń sercowych w obserwacji rocznej miały istotnie mniejsze wartości poziomu glikemii i HbA1c w zawale serca w porównaniu z chorymi ze zdarzeniami sercowymi.
Wnioski: Dwie trzecie chorych z MI ma współistniejące IGT, z czego blisko 20% cukrzycę typu 2. Prawie 3-krotnie częściej występuje progresja IGT w stosunku do regresji. Hemoglobina glikowana, glikemia przy przyjęciu oraz glikemia na czczo w 6. dobie MI stanowią dobry wskaźnik prognostyczny występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych w obserwacji rocznej. Zdarzenia sercowo-naczyniowe nie występują bez współistniejących IGT.


Introduction: Myocardial infarction (MI) is the leading cause of death in patients with diabetes mellitus (DM). Diabetes mellitus remains a significant factor which worsens prognosis after primary angioplasty and is an independent risk factor of reocclusion. Aim: 1. To assess frequency of impaired glucose tolerance (IGT) in acute myocardial infarction and its 1-year follow-up progression in patients with one-vessel coronary artery disease. 2. Evaluation of laboratory parameters indicating IGT in prognosis of cardio-vascular events and incidence of main adverse events and cardiovascular hospitalisations.
Material and methods: The study group consisted of 83 consecutive patients admitted to our institution due to acute MI with one- vessel coronary artery disease, in whom primary PCI (percutaneous coronary intervention) with bare metal stent implantation was performed. We analysed IGT and long-term reliability of early glucometabolic classification of patients with AMI by repeated oral glucose tolerance tests (OGTTs). The classification was performed before hospital discharge and 12 months later.
Results: The prevalence of abnormal glucose metabolism among patients suffering from acute MI was 73.5%. Previously undetected glucose abnormalities were diagnosed in 46 patients (56.6%). All cardiovascular events were in pts with IGT. Seventy cardiovascular events (89.5%) were in patients with DM. High glucose level and HbA1c were observed in the group of patients with increased cardiovascular adverse events. Lower level of glucose and HbA1c on admission were observed in patients without disturbances of glucose metabolism.
Conclusions: Previously undetected glucose metabolism abnormalities are common in patients with acute myocardial infarction (2/3 of patients). Twenty percentage of patients with AMI have DM. The outcome of an OGTT performed in AMI patients at hospital discharge reliably predicts long-term glucometabolic state. Glucose level at admission, at hospital discharge and on the 6th day of hospitalisation seem to be good predictors of cardiovascular adverse events during one-year follow-up.