Artykuł oryginalny
Wczesne wyniki leczenia infliksymabem pacjentów chorych na reumatoidalne zapalenie stawów

Celem pracy była analiza wyników leczenia z użyciem infliksymabu pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS). Analizą objęto 31 chorych (3 mężczyzn, 28 kobiet) w wieku średnio 50 lat (22–67 lat), leczonych w jednym ośrodku reumatologicznym w latach 2001–2003. Do celów badania aktywność choroby oceniano przed rozpoczęciem leczenia infliksymabem, w 23. tyg. terapii, tj. po 5. wlewie leku, oraz w 54. tyg., tj. po 9. wlewie leku. Dobrą odpowiedź na leczenie wg kryteriów EULAR uzyskano po 23 tyg. i 54 tyg. u 21 chorych (68%). Pacjenci, u których nie uzyskano poprawy po 23 tyg., nie wykazywali jej także po 54 tyg. Żaden z analizowanych czynników (wiek, płeć, czas trwania choroby, liczba wcześniej stosowanych leków modyfikujących jej przebieg) nie miał wpływu na prawdopodobieństwo uzyskania dobrej odpowiedzi na leczenie. Wyniki przeprowadzonej analizy wskazują na skuteczność terapii antycytokinowej z użyciem infliksymabu u chorych na RZS. Jednocześnie sugerują celowość i możliwość racjonalizacji tej formy leczenia.

The aim of this study was to analyse the outcome of patients with rheumatoid arthritis (RA) treated with infliximab. Thirty-one patients (3 male, 28 female), aged 50 years (range 22-67 years), treated in a single institution between 2001-2003 were included. For the purpose of this study, RA activity was analysed at baseline, after 23 weeks (i.e. after 5 infusions), and after 54 weeks (i.e. after 9 infusions). Twenty-one (68%) patients achieved good response according to EULAR criteria after both 23 and 54 weeks of therapy. None of the patients who failed to respond after 23 weeks responded after 54 weeks. None of the analysed factors (age, sex, disease duration, number of preceding disease-modifying anti-rheumatic drugs) was found to influence the probability to achieve good response. Our results indicate high efficacy of infliximab in the treatment of RA. They also suggest that the treatment protocol could further be rationalised.