Artykuł oryginalny
Zmiany wielkości płytek, efekt leczenia i wpływ na rokowanie u pacjentów ze świeżym zawałem serca leczonych interwencyjnie

Wstęp: Średnią objętość płytki (mean platelet volume – MPV) uważa się za szybką i prostą metodę oznaczania aktywności trombocytów.

Cel: Ocena zmienności MPV u pacjentów z zawałem serca w zależności od rodzaju terapii przeciwpłytkowej oraz zbadanie wpływu zmienności MPV na śmiertelność odległą.

Materiał i metody: Włączono 110 chorych z zawałem serca z uniesieniem i bez uniesienia odcinka ST (STEMI i NSTEMI) poddanych angioplastyce wieńcowej (percutaneous coronary intervention – PCI). Chorych przydzielono do 2 grup ze względu na leczenie przeciwpłytkowe. W grupie pierwszej zastosowano inhibitor receptora GP IIb/IIIa, natomiast druga stanowiła grupę odniesienia. Trzykrotnie oceniano morfologię krwi: po przyjęciu do szpitala, po zabiegu i w czwartej dobie. Obserwacja trwała 3,5 roku.

Wyniki: Średnia wieku pacjentów wyniosła 69,3 ±11 lat. W grupie pierwszej pacjenci mieli częściej rozpoznawany STEMI

[16 (88,9%) vs 56 (60,9%); p = 0,022], byli dłużej hospitalizowani (11,6 ±9,3 vs 6,9 ±4,3; p = 0,001). W całej grupie wystąpiła tendencja w kierunku zmniejszania się średnich wartości MPV w trakcie leczenia szpitalnego, głównie między pierwszym a ostatnim pomiarem (10,23 ±1,34 fl vs 9,88 ±1,39 fl; p = 0,058). W czwartej dobie stwierdzono różnice pomiędzy grupami w zakresie wartości MPV (9,15 ±1,25 fl w pierwszej vs 10,02 ±1,38 fl w drugiej grupie; p = 0,014). U pacjentów leczonych potrójną terapią przeciwpłytkową wartości MPV zmniejszały się w trakcie hospitalizacji (MPV1: 10,13 ±1,43 fl vs MPV3: 9,15 ±1,25 fl; p = 0,034). W trakcie 3,5-letniej obserwacji stwierdzono 28 zgonów (25,45%). Śmiertelność długoterminowa była porównywalna w obu grupach, w pierwszej grupie zgony odnotowano u 6 (33,3%), a w drugiej u 22 osób (23,9%), p = 0,4.

Wnioski: Zastosowanie abciksimabu w zawale serca wiąże się ze zmniejszeniem wartości MPV w trakcie hospitalizacji. Ocena zmienności MPV pozwala ocenić efektywność leczenia przeciwpłytkowego.

Introduction: Mean platelet volume (MPV) is a quick and simple method of measuring thrombocytes’ activity.

Aim: The evaluation of MPV’s variability in patients with acute myocardial infarction (AMI) depending on a type of antiplatelet therapy and influence of this parameter on long-term mortality.

Material and methods: We enrolled 110 patients with AMI who underwent coronary angioplasty (PCI). The patients were divided into 2 groups depending on the antiplatelet treatment. The I group was treated with GP IIb/IIIa receptor inhibitor, the II was the reference group. Every patient had 3 measurements of morphology: after admission, after PCI and on the fourth day. The follow-up lasted 3.5-years.

Results: The mean age (n = 110) was 69.3 ±11 years. In the I group patients had more STEMI (16 (88.9%) vs. 56 (60.9%); p = 0.022), had longer hospital stay (11.6 ±9.3 vs. 6.9 ±4.3; p = 0.001). In whole population was a trend to decrease MPV values during hospital treatment, especially between first and the last measurement (10.23 ±1.34 fl vs. 9.88 ±1.39 fl; p = 0.058). Mostly in the fourth day

of observation there were differences between both groups in MPV values (9.15 ±1.25 fl in I group vs. 10.02 ±1.38 fl. in II group;

p = 0.014). In patients treated with triple antiplatelet therapy MPV values decreased during hospitalization (MPV1: 10.13 ±1.43 fl vs. MPV3: 9.15 ±1.25 fl; p = 0.034). During 3.5-years there were 28 (25.45%) deaths. A long-term mortality was comparable in both groups (6 (33.3%) vs. 22 (23.9%), p = 0.4).

Conclusions: Use of abciximab in AMI causes a decrease of MPV values during hospitalization. The evaluation of MPV variability helps us to check antiplatelet therapy efficiency.