Artykuł poglądowy
Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby – aktualne wyzwania epidemiologiczne, kliniczne i terapeutyczne

Pomimo obniżenia zapadalności na wirusowe zapalenia wątroby (WZW) stwierdzany jest wzrost rozpoznań przewlekłego zapalenia (PZW) typu C i odległych następstw zakażenia HBV i HCV pod postacią marskości i pierwotnego raka wątroby. W niniejszym artykule przedstawiono epidemiologię, patogenezę oraz problematykę współczesnych metod terapii WZW. W leczeniu PZW B lekiem z wyboru pozostaje interferon alfa (IFN). W przypadku przeciwwskazań lub braku jego skuteczności zaleca się monoterapię analogami nukleozydowymi lub terapię skojarzoną z analogiem nukleotydowym. W PZW C podstawą leczenia jest pegylowany IFN z rybawiryną. Nowe kierunki obejmują wprowadzenie inhibitorów polimerazy i proteazy HCV. Postęp w terapii przeciwwirusowej systematycznie zmniejsza chorobotwórczość i śmiertelność PZW.

Despite the fact of decrease of viral hepatitis morbidity rate, the increase of chronic hepatitis type C as well as cirrhosis and hepatocellular carcinoma caused by HBV and HCV infections has been reported. We present epidemiological aspects, pathogenesis and current methods of therapeutic procedures. Interferon alpha (IFN) is a drug of choice in the treatment of chronic hepatitis B. In patients with contraindicated or unsuccessful IFN therapy, nucleoside analogues may be useful in monotherapy or in combination with nucleotide analogues. In chronic hepatitis type C combination therapy with ribavirin and Peg IFN is recommended. New drugs including inhibitors of polymerase and protease of HCV may improve the efficacy of HCV therapy. Progress in antiviral therapy should lead to decrease of morbidity and mortality of chronic viral hepatitis.