Artykuł poglądowy
Zarzucanie treści żołądkowej i/lub dwunastniczej do przełyku u pacjentów w wieku rozwojowym a skuteczność stosowanej terapii

Wsteczne zarzucanie treści żołądkowej do przełyku (refluks żołądkowo-przełykowy) jest zjawiskiem fizjologicznym, często występującym u dzieci i młodzieży. Jego przejawem klinicznym są regurgitacje, ulewanie u niemowląt i odbijania, ból za mostkiem (zgaga?) lub dysfagia u dzieci starszych. Nasilenie częstości zwrotnego przemieszczania się treści żołądkowej i/lub dwunastniczej do przełyku skutkuje potencjalnym rozwojem choroby refluksowej. Obecnie jej leczenie sprowadza się głównie do hamowania wydzielania kwasu solnego przez leki – inhibitory pompy protonowej (IPP). Leczenie to nie zawsze jest skuteczne. W niniejszej pracy autorzy omawiają rolę wybranych czynników etiopatogenetycznych w rozwoju refluksu i choroby refluksowej, które nieuwzględniane w terapii kompleksowej rzutują na jej skuteczność. Są to: występujące w refluksie ontogenetyczne zaburzenia bariery antyrefluksowej (czynnościowe i anatomiczne), pogłębiające się wraz z wiekiem pacjenta; alergia pokarmowa determinująca rozwój refluksu żołądkowo-przełykowego wtórnego; potrzeba stosowania innych leków poza IPP w tej patologii oraz modyfikacja trybu życia leczonych pacjentów.

Gastro-esophageal reflux (GER) is considered a common physiological phenomenon in children and adolescents. Therewith associated most prevalent clinical manifestations are regurgitations in infants and toddlers and symptomatic heartburn in older children. Frequent repetitive episodes of backward flow of either gastric acid or duodenal content, or both, into the esophagus may lead to the development of oesophagitis and gastro-esophageal reflux disease (GERD). Current practice management guidelines in this condition are usually confined to the pharmacological inhibition of gastric secretion using inhibitors of proton pump (IPP), however, such treatment is not always effective. The authors of the present review discuss a possible role of some etiological factors in the development of GER and GERD, highlight the need of a complex therapy and emphasize the importance of potential pathogenic mechanisms that may influence therapeutic outcome in the disease. These are: the individual ontogenetic deterioration of anti-reflux barrier (both anatomical and functional) occurring in the primary GER and maturating with age, food allergy producing increased risk of the secondary GER, the need of introducing new drugs, other than IPP, and changes of lifestyle or nutritional habits in pediatric patients with GER.