Review paper
Clinical value and methods of ST-segment elevation resolution analysis in patients treated with primary PCI for acute ST-segment elevation myocardial infarction

Wstęp
Ocena stopnia normalizacji uniesienia odcinka ST (ang. resolution of ST-segment elevation – STR), czyli analiza zmian w jego wychyleniu zachodzących w pierwszych godzinach od wdrożenia leczenia, jest nieinwazyjnym, szybkim, powtarzalnym i tanim narzędziem oceniającym stan reperfuzji miokardium na jego poziomie tkankowym u chorych z ostrym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST (ang. ST-elevation myocardial infarction – STEMI). Analiza STR ma udokumentowaną wysoką i niezależną wartość rokowniczą w przewidywaniu wczesnych i odległych zdarzeń klinicznych u chorych leczonych z powodu STEMI, zarówno pierwotną angioplastyką wieńcową (ang. primary percutaneous coronary intervention – pPCI), jak i trombolitycznie.
Morfologia prawidłowego odcinka ST
W prawidłowym EKG odcinek ST w punkcie połączenia z zespołem QRS (punkt J) tworzy kąt 90°. Następnie biegnie poziomo w linii izoelektrycznej, utworzonej przez odcinek TP, do miejsca połączenia z załamkiem T. W populacji zdrowych osób normą jest wychylenie (uniesienie lub obniżenie) odcinka ST nieprzekraczające 0,1 mV. U młodych wysportowanych mężczyzn dopuszczalne jest uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach V1, V2 i V3 o wartości nawet do 0,4 mV [1]. Punkt, w którym dokonuje się pomiaru wielkości wychylenia odcinka ST, jest wyznaczany względem punktu J i znajduje się zwykle w odległości 20 lub 40 ms w kierunku załamka T (J+20, J+40) [2].
Morfologia odcinka ST w STEMI
W STEMI, w wyniku nagłego i całkowitego zamknięcia światła tętnicy wieńcowej, dochodzi do pełnościennego niedokrwienia miokardium zaopatrywanego w krew przez tętnicę dozawałową (ang. infarct related artery – IRA). Konsekwencją tego w EKG są zmiany w postaci horyzontalnego wychylenia, tj. obniżenia lub uniesienia, odcinka ST. Uniesienia odcinka ST są obecne w odprowadzeniach bezpośrednio reprezentujących obszar objęty niedokrwieniem. Natomiast obniżenia odcinka ST występują w odprowadzeniach rejestrujących z obszarów mięśnia serca położonych przeciwlegle do strefy zawałowego niedokrwienia [2]. Dla rozpoznania STEMI konieczna jest obecność uniesienia odcinka ST 0,1 mV w co najmniej dwóch kolejnych odprowadzeniach kończynowych lub 0,2 mV w co najmniej dwóch sąsiadujących odprowadzeniach przedsercowych [3]. Uniesienie odcinka ST w STEMI ściany przedniej Nazewnictwo ostrego zawału ściany przedniej serca wyróżnia: (1) rozległy zawał ściany przedniej, (2)...


View full text...