Artykuł przeglądowy
Flupirtyna w leczeniu bólów krzyża

Choć bóle w okolicy lędźwiowo-krzyżowej należą do najczęstszych dolegliwości, z jakimi pacjenci zgłaszają się do lekarzy rodzinnych i reumatologów, dokładna przyczyna ich występowania jest często trudna do określenia. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić zakażenia, choroby nowotworowe, reumatologiczne i neurologiczne. W farmakoterapii najbardziej pospolitych bólów w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, określanych jako niespecyficzne, mechaniczne, mięśniowo-szkieletowe, stosuje się leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, myorelaxantia, a u części chorych m.in. leki o działaniu przeciwdepresyjnym, opioidy i niektóre leki przeciwpadaczkowe. Rezultaty leczenia, szczególnie w bólach przewlekłych, nie zawsze są zadowalające, a polekowe objawy niepożądane są znaczące, dlatego poszukuje się leków o innych mechanizmach działania. Flupirtyna jest nieopioidowym lekiem przeciwbólowym o działaniu ośrodkowym, należy do nowej klasy związków selektywnie otwierających neuronalne kanały potasowe (selective neuronal potassium channel opener – SNEPO). Korzyści terapeutyczne ze stosowania flupirtyny wynikają z jej 3 głównych działań – przeciwbólowego, zmniejszającego napięcie mięśniowe oraz zapobiegającego przechodzeniu bólu w stan przewlekły.

Low back pain is commonly encountered in primary care practice and rheumatological practice but the specific cause often cannot be identified. Serious causes that need to be considered include infection, malignancy, rheumatologic diseases and neurologie disorders. The following drug groups principally can be applied for back pain: non-opioid analgesic (acetaminophen, nonsteroidal anti-inflammatory drugs), muscle relaxants, opioid analgesic, antidepressants. Another drug is flupirtine a centrally acting
non-opioid analgesic. Flupirtine has a specific mode of action as selective neuronal potassium channel opener and shows analgesic, muscle tone normalisation properties and protects from pain chronification