Artykuł przeglądowy
Skuteczność i bezpieczeństwo inhibitorów TNF - wyniki kontrolowanych randominizowanych badań klinicznych

Inhibitory TNF zostały wprowadzone w 1998 r. do leczenia aktywnej postaci reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). Od tego czasu przeprowadzono wiele wieloośrodkowych, randomizowanych badań klinicznych zarówno we wczesnym, jak i zaawansowanym RZS u chorych nieleczonych metotreksatem (Mtx) oraz z niesatysfakcjonującą odpowiedzią na leczenie tradycyjnymi lekami modyfikującymi przebieg choroby (LMPCh), w tym również Mtx. W tych badaniach uczestniczyło ponad 6000 pacjentów. Odpowiedź kliniczna na leczenie i bezpieczeństwo terapii anty-TNF są dyskutowane. Ze względu na wysokie koszty leczenia inhibitorami TNF ich powszechne stosowanie nie jest możliwe. Zastosowanie inhibitorów TNF w leczeniu aktywnej postaci RZS powinno być rozważane w przypadku nieskuteczności stosowania tradycyjnych LMPCh, w tym również leczenia skojarzonego LMPCh.

TNF inhibitors were first approved for treatment of active rheumatoid arthritis (RA) in 1998. Since that time, a series of multicentre, randomized controlled trials have been evaluated in early and established RA, in patients who had not been treated with methotrexate (Mtx) as well as in those who had an inadequate response to traditional disease modifying antirheumatic drugs (DMARD), including Mtx. In these trials approximately 6000 RA patients have participated. Clinical response to treatment and adverse effects of anti-TNF agents are discussed. The relative expense of TNF inhibitors makes their universal use impractical. The use of TNF inhibitors in the treatment of active RA should be considered when traditional DMARD, including combination therapy of DMARD, are not effective.