Astma w wieku podeszłym

W ostatnich latach, szczególnie w krajach rozwiniętych, w populacji ogólnej wzrasta liczba osób w podeszłym wieku. Przyjmuje się, że rozpowszechnienie astmy oskrzelowej w tej grupie mieści się w granicach 6,5–17%. Astma stanowi ważną przyczynę chorobowości i umieralności wśród starszych pacjentów, a zgony z powodu astmy dotyczą głównie tej grupy chorych. W tej niejednorodnej grupie można wyodrębnić 2 różne typy schorzenia – wieloletnią astmę oskrzelową i astmę o późnym początku objawów, po 65. roku życia. Dodatkowy wpływ na obraz kliniczny tej choroby wywierają procesy związane ze starzeniem się układu oddechowego. Wieloletni przebieg astmy oskrzelowej może ponadto doprowadzić do rozwoju utrwalonych zaburzeń obturacyjnych. Diagnostyka astmy u osób w podeszłym wieku jest trudna, co wpływa na niedostateczne diagnozowanie i leczenie choroby. Zjawisko nieoptymalnej terapii astmy wśród chorych w zaawansowanym wieku występuje powszechnie i w dużej mierze zależy od problemów diagnostycznych

The population of people aged 65 and over has been increasing in developed countries. The prevalence of asthma in aging patients is estimated at between 6.5 and 17%. Asthma is a significant cause of morbidity and mortality in old age; thus death in asthma occurs mostly in elderly patients. Among patients of this group two distinct clinical presentations of asthma have been described: long-standing asthma and late-onset asthma, after 65 years of life. In addition, aging of the respiratory system influences the symptoms of asthma. Asthma that has been presenting for many years may lead to irreversible obstruction in elderly patients. So, the differential diagnosis of asthma is difficult in older adults and asthma is underrecognized and undertreated in this group. Undertreatment is common in the population of elderly asthmatics and this may depend on diagnostic problems.