Atopowe zapalenie skóry

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest jedną z najczęstszych chorób skóry o podłożu alergicznym. Częstość występowania tej choroby zwiększyła się prawie 2-krotnie w ciągu ostatnich 25 lat, co wskazuje na decydującą rolę czynników środowiskowych i technizacji życia codziennego w ujawnianiu się choroby. W patomechanizmie AZS odgrywają rolę swoiste przeciwciała IgE przeciw alergenom wziewnym i pokarmowym oraz limfocyty Th2 swoiście uczulone na te alergeny.









Obraz kliniczny atopowego zapalenia skóry (AZS) i jego przebieg


Do cech chorób z atopii należy ich wieloletni i nawrotowy przebieg, alergia wieloważna, współistnienie chorób atopowych u tego samego chorego, występowanie tych chorób u członków rodziny i natychmiastowy przebieg reakcji alergicznej typu I. Ma to odbicie w 4 kryteriach dużych rozpoznawania atopowego zapalenia skóry, wprowadzonych przez Hanifina (tab. 1.), a spełnienie 3 z nich jest podstawą dla postawienia diagnozy.

AZS jest chorobą świądową o ostrym, podostrym lub przewlekłym przebiegu, ze stanem zapalnym skóry obejmującym zarówno naskórek, jak i skórę właściwą. Często współistnieje z astmą oskrzelową, gorączką sienną, zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek. Niektórzy klinicyści wyróżniają 3 odmiany choroby – niemowlęcą, dziecięcą i występującą u osób dorosłych – ze względu na różnice w początkowym umiejscowieniu zmian skórnych i ich wyglądzie. Początek choroby może występować u ludzi w różnym wieku, jednak 60 proc. chorych ma pierwsze zmiany w okresie niemowlęcym od 4. do 6. miesiąca życia.

U niemowląt zmiany skórne dotyczą twarzy, nadgarstków, bocznych powierzchni kończyn dolnych, tyłu głowy, a ze względu na objawy wysiękowe nazwano je wypryskiem dziecięcym. Skóra jest zaczerwieniona, w obrębie rumienia występują drobne pęcherzyki na obrzękowym podłożu i pęknięcia, a wydzielina sącząca się z nadżerek zasycha w żółtawe strupy.

Jeśli choroba pojawia się u małych dzieci pomiędzy 1. i 5. rokiem życia, co dotyczy ok. 30 proc. przypadków, zmiany najczęściej występują w zgięciach łokciowych i okolicy podkolanowej, a polegają na grudkach, zgrubieniu naskórka i tworzeniu się nadżerek oraz strupów w tych okolicach.

Późny początek AZS pomiędzy 6. a 20. rokiem życia następuje jedynie u ok. 10 proc. chorych. Wykwity skórne zajmują najczęściej twarz, grzbietowe...


Pełna treść artykułu...