Cardiovascular safety in treatment of bronchial asthma

We współczesnej medycynie coraz większego znaczenia nabierają problemy interdyscyplinarne. Wielu, a być może większość, pacjentów w „świecie rzeczywistym” jest leczonych nie na jedno odosobnione schorzenie, ale często na dwie lub więcej ciężkich, współistniejących ze sobą chorób. Coraz częściej spotykamy się więc z sytuacją, w której farmakoterapia służąca terapii jednego schorzenia może być niekorzystna lub wręcz szkodliwa w odniesieniu do innych chorób. W przypadku osób cierpiących na choroby układu sercowo-naczyniowego, a zarazem układu oddechowego, niewątpliwie wspólnym trudnym problemem są leki działające na receptory β-adrenergiczne. Jedna z głównych grup leków kardiologicznych – β-adrenolityki – może być, oprócz swoich korzystnych działań na serce, jednocześnie przyczyną kurczu oskrzeli u pacjentów „pulmonologicznych”. Z kolei leki b-mimetyczne stosowane w leczeniu astmy oskrzelowej powodują niekorzystne dla pacjentów „kardiologicznych” przyspieszenie czynności serca. Te niewątpliwe powikłania lub efekty uboczne standardowego preferowanego leczenia choroby podstawowej są – oczywiście częściowo – niwelowane przez dobór leków selektywnie działających w stosunku do odpowiednich receptorów b.
Wymagają one jednak również kompromisu terapeutycznego między leczeniem różnych współwystępujących jednostek chorobowych.
Niekorzystny wpływ na układ oddechowy mogą mieć także inne podstawowe leki stosowane w terapii chorób sercowo-naczyniowych (kwas acetylosalicylowy, inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę, amiodaron). Przyspieszona czynność serca jest natomiast wpisana w działanie inhibitorów fosfodiesterazy (metyloksantyn) przyjmowanych w leczeniu chorób układu oddechowego.
Jeszcze inny, całkowicie oddzielny problem stanowią interakcje lekowe spowodowane koniecznością stosowania różnych aktywnych preparatów na poszczególne choroby u jednego pacjenta.
Wraz z rozwojem medycyny nie zniknął więc problem znalezienia „złotego środka” w leczeniu interdyscyplinarnym chorego.

Piśmiennictwo
U autora.