Bielactwo nabyte. Rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego

Bielactwo nabyte (vitiligo) jest idiopatyczną, przewlekłą dermatozą objawiającą się odbarwionymi plamami pozbawionymi prawidłowych komórek barwnikowych (melanocytów) oraz barwnika (melaniny). Choroba występuje częściej u osób predysponowanych genetycznie, na które zadziałały różne niekorzystne czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, indukujące stres komórkowy w melanocytach. Stres komórkowy aktywuje mechanizmy autoimmunologiczne i autozapalne niszczące komórki barwnikowe. Schorzenie stwierdza się u 0,5–4,0% populacji światowej, z jednakową częstością u obu płci. Choroba może rozpocząć się w każdym wieku, jednak w ponad połowie przypadków rozpoczyna się przed 20. rokiem życia. Przebieg choroby jest zróżnicowany – od przypadków stabilnych z obecnością pojedynczych zmian bielaczych niewielkich rozmiarów do stanów chorobowych o szybkiej progresji, zajmujących rozległe obszary skóry. Istnieje wiele metod leczenia bielactwa nabytego, m.in. farmakologiczne, chirurgiczne oraz fototerapia. Konieczna jest również odpowiednia edukacja chorego. Dostępne metody nie zawsze przynoszą oczekiwane efekty terapeutyczne. W niniejszych rekomendacjach zawarto informacje dotyczące diagnostyki bielactwa nabytego i rekomendowanych metod terapeutycznych.

Vitiligo is an idiopathic chronic dermatosis manifested by depigmented patches of skin due to the loss of normal pigment-producing cells (melanocytes) and pigment (melanin). The disease develops more commonly in genetically predisposed individuals affected by various adverse external and internal factors inducing cellular stress in melanocytes. Cellular stress activates autoimmune and autoinflammatory mechanisms leading to melanocyte destruction. The disorder affects 0.5–4.0% of the world population, with no predilection for either sex. Manifestations can appear at any age, however in more than half of patients vitiligo starts before the age of 20 years. The course of the disease is varied – from stable cases with small isolated vitiligo patches to the rapid progression of lesions resulting in large areas of the skin being affected. There are multiple methods of treating vitiligo including pharmacological and surgical modalities, and phototherapy. Another essential aspect is patient education. Available treatment methods do not always yield the expected therapeutic effect. The Recommendations contain information about the diagnosis of vitiligo, and describe the recommended therapeutic methods.