Ból neuropatyczny u pacjentów objętych opieką paliatywną

Ból neuropatyczny występuje często u pacjentów objętych opieką paliatywną i stanowi znaczne wyzwanie terapeutyczne. Ból nowotworowy udaje się opanować w przeważającej części przypadków, jednakże skuteczność leczenia bólu neuropatycznego wielokrotnie jest jedynie umiarkowana. Większość dostępnych wyników badań oraz algorytmów postępowania dotyczy modeli bólu neuropatycznego nienowotworowego i przekładanie wniosków z tych badań na populację pacjentów objętych opieką paliatywną wymaga ostrożności. Omówiono epidemiologię, patomechanizm, dostępne środki lecznicze i metody niefarmakologiczne. Porównano skuteczność poszczególnych leków w monoterapii według dostępnych wysokiej jakości przeglądów systematycznych. Za najlepszą w chwili obecnej strategię leczenia uznano politerapię, zgodnie z zaleceniami drabiny analgetycznej Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), najczęściej lekiem opioidowym (morfina, oksykodon) z koanalgetykiem: trójcyklicznym lekiem przeciwdepresyjnym lub przeciwdrgawkowym (pregabalina, gabapentyna).

Neuropathic pain is present in meaningful part of palliative care patients and appears therapeutic challenge. Cancer pain is successfully controlled in the vast majority of cases, however the effectiveness of the neuropathic pain treatment is many times only moderate. Most of available data and algorithms apply to non-cancer neuropathic pain and extrapolating the conclusions onto the palliative care population should be done with caution. There has been discussed epidemiology, patomechanism, available medications and non-pharmacological methods. The effectiveness of particular monotherapies has been compared, based on the available high quality systematic reviews. The best therapeutic strategy at this moment is politherapy according to WHO’s pain ladder, mainly using opioid (morphine, oxycodone) and co-analgetics: tricyclic antidepressant or anticonvulsant (pregabalin, gabapentin).