Bolesne skurcze mięśni, zator powietrzny, ból w klatce piersiowej

Bolesne kurcze mięśni
Skurcze mięśni kończyn dolnych pojawiają się najczęściej w drugiej połowie zabiegu hemodializy, w następstwie spadku perfuzji mięśni spowodowanej szybkim zmniejszeniem się objętości osocza i płynu pozakomórkowego. Często towarzyszą spadkom ciśnienia tętniczego.
Występowaniu bolesnych skurczów mięśni sprzyja niskie stężenie sodu w płynie dializacyjnym. Częściej występują u osób starszych, ze zmianami miażdżycowymi, znaczną niedokrwistością i przy dużej ultrafiltracji (>3 l).

Zasady postępowania
Należy szybko zwiększyć objętość osocza, podając we wlewie ciągłym 10–20 ml 10% roztworu NaCl lub 20 ml 20% roztworu glukozy lub przetaczając 125–250 ml roztworu soli fizjologicznej. W przypadku długotrwałego utrzymywania się dolegliwości można podać dożylnie 5–10 mg diazepamu (Relanium).

Profilaktyka
• Należy zachęcić chorego do zmniejszenia ilości płynów przyjmowanych pomiędzy dializami w celu zmniejszenia ultrafiltracji koniecznej do utrzymania stałej masy ciała.
• U chorych z zachowaną diurezą resztkową (>100 ml) należy rozważyć stosowanie diuretyków pętlowych w celu jej zwiększenia.
• Należy zastosować profilowanie stężenia sodu w płynie dializacyjnym: na początku zabiegu stężenie sodu powinno wynosić 145–150 mmol/l, a na 30 min przed jego zakończeniem 135–138 mmol/l.
• Przydatne może okazać się stosowanie doustnie diazepamu (Relanium) w dawce 5–10 mg lub siarczanu chinidyny (Chinidinum sulfuricum) w dawce 0,2 g na godz. przed rozpoczęciem zabiegu.

Zator powietrzny
Powietrze często przedostaje się do układu czerpiącego krew (linii tętniczej) z powodu jego zasysania przez nieszczelne połączenie igły z drenem, jednak współczesne aparaty do hemodializy są zabezpieczone przed podawaniem krwi do układu podającego krew (linia żylna). Jedynie uszkodzenie czujnika lub zakrzep w odpowietrzaczu, maskujący obecność w nim powietrza, może stać się przyczyną zatoru powietrznego. Ponadto powietrze może dostać się do krwiobiegu chorego przy podłączaniu lub kończeniu zabiegu hemodializy powadzonego przez cewnik centralny. Przedostaniu się powietrza sprzyja ujemne ciśnienie w żyle głównej górnej, siedząca pozycja chorego w trakcie manipulacji cewnikiem oraz niedomknięcie zacisku.
Objawy kliniczne są zależne od ilości i wielkości pęcherzyków powietrza, które przedostało się do układu żylnego chorego oraz...


Pełna treść artykułu...