Brak wpływu podskórnej iniekcji heparyny drobnocząsteczkowej na funkcję tarczycy po 6 lub 24 godzinach od podania

Wprowadzenie: Heparyna drobnocząsteczkowa ma od lat szerokie zastosowanie w praktyce medycznej, m.in. w chirurgii.

Cel pracy: Poznanie wpływu heparyny drobnocząsteczkowej na funkcję tarczycy.

Materiał i metody: Przeprowadzono przekrojowe badanie chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi (ACS) przyjętych na oddział intensywnej opieki kardiologicznej (CCU) szpitala Faiha w okresie od grudnia 2014 r. do czerwca 2015 r. W badaniu wzięło udział 70 chorych bez wyraźnej historii klinicznej i bez wyników badań wskazujących na chorobę tarczycy. Przy przyjęciu wszystkim podawano raz dziennie enoksaparynę (4000–6000 jednostek) podskórnie wraz z innymi standardowymi lekami na ACS. Wyjściowo oraz po 6 godzinach u 60 chorych i po 24 godzinach u 10 chorych przeprowadzono badanie funkcji tarczycy.

Wyniki: Na koniec badania wyłączono 3 pacjentów (TSH > 10 (1 pacjent) lub TSH < 0,2 (2 pacjentów)). Łącznie do badania włączono 67 pacjentów, przy czym 57 pochodziło z grupy badanej po 6 godzinach, a 10 z grupy badanej po 24 godzinach. Porównanie stężeń hormonów tarczycy w surowicy (TSH, wolna T4, całkowita T4 oraz całkowita T3) zmierzonych przy przyjęciu, po upływie 6 godzin u 57 chorych oraz po upływie 24 godzin u 10 chorych nie wykazało statystycznie istotnych różnic po podaniu heparyny drobnocząsteczkowej (eno­ksaparyny) z wyjątkiem niższego stężenia całkowitej T4 po 6 godzinach (9,2 ±1,8 vs 8,8 ±1,8 μg/dl, p = 0,003).

Wnioski: Pojedyncza dawka heparyny drobnocząsteczkowej (enoksaparyny) podana podskórnie nie miała żadnego wpływu na stężenie hormonu tarczycy po upływie 6 lub 24 godzin u chorych z ACS.

Introduction: There has been widespread use of low molecular weight heparin (LMWH) in medical and surgical practice over the years.

Aim of the research: To see the effect of LMWH on thyroid function.

Material and methods: a cross-sectional study was made of patients with acute coronary syndrome (ACS) admitted to the Faiha Hospital Coronary Care Unit (CCU) for the period from December 2014 to June 2015. We enrolled 70 patients, with no apparent clinical history or examination finding suggestive of thyroid disease. On admission for all, enoxaparin (4000–6000 units) was given subcutaneously once daily with other usual drugs used for ACS. Thyroid function test was done at baseline and after 6 h in 60 patients and after 24 h in 10 patients.

Results: At the end of the study, we excluded three patients (TSH > 10 (1 patient) or TSH < 0.2 (2 patients)). So the total number of enrolled patients was 67; 57 patients were from the 6-hour group and 10 from the 24-hour group. Comparison between serum levels of thyroid hormones (TSH, free T4, total T4, and total T3) measured at time of admission, 6 h later in 57 patients and 24 h in 10 patients, showed no statistical difference in the level after low molecular weight heparin (enoxaparin) except for lower total T4 after 6 h (9.2 ±1.8 vs. 8.8 ±1.8 μg/dl, p = 0.003).

Conclusions: Single-dose low molecular weight heparin (enoxaparin) given subcutaneously had no effect on thyroid hormone levels 6 or 24 h later in patients with ACS.