Brodawczak naskórkowy w praktyce dermatologicznej. Klinika i leczenie

Wprowadzenie. Brodawczak naskórkowy jest jednostką chorobową często spotykaną w praktyce lekarskiej, jednak rzadko diagnozowaną w badaniu histopatologicznym. Zmiany te nierzadko są mylnie rozpoznawane makroskopowo jako włókniaki, brodawki wirusowe, znamiona naskórkowe brodawkujące bądź kłykciny kończyste. Synonimami używanymi w mianownictwie medycznym są acanthopapilloma lub papilloma epidermale. W ostatnim czasie pojawiły się doniesienia dotyczące problemu chirurgicznego usuwania zmian o charakterze brodawczaków naskórkowych, szczególnie w grupie najmłodszych pacjentów. Wydaje się, że laserochirurgiczne usuwanie zmian jest zabiegiem niebolesnym, dobrze tolerowanym przez pacjentów i możliwym do wykonania nawet przy stosunkowo rozległych zmianach w warunkach ambulatoryjnych. Metoda ta pozwala uzyskać dobre efekty kosmetyczne i jest najlepszą opcją terapeutyczną w przypadku papilloma epidermale.

Cel pracy. Określenie w materiale uzyskanym przez NZOZ Med-Laser liczby zmian o charakterze keratopapilloma, papilloma digitatum, papilloma condylomatoides, usuniętych laserem CO₂ lub chirurgicznie, z analizą danych demograficznych pacjentów, lokalizacji zmian i najczęstszych rozpoznań makroskopowych.

Materiał i metodyka. Retrospektywna analiza wyników badań histopatologicznych wykonanych w NZOZ Med-Laser w Lublinie w latach 2005–2012.

Wyniki. W przeanalizowanych 4986 wynikach badań histopatologicznych stwierdzono 131 zmian o typie brodawczaka naskórkowego, co stanowi około 2,6% zmian usuwanych w ośrodku autorów. Najczęściej (103 zmiany) stwierdzano histopatologicznie keratopapilloma, a ponadto papilloma digitatum (20) i papilloma condylomatoides (8). Wykazano, że najczęstszą zmianą z grupy brodawczaków naskórkowych rozpoznawaną przez histopatologa było keratopapilloma (2,0% zmian chorobowych na skórze usuwanych w ośrodku autorów).

Wnioski. Wyniki naszych badań wskazują, że zmiany o charakterze brodawczaków naskórkowych mają tendencję do pojawiania się w starszym wieku, szczególnie powyżej 60. roku życia. Najczęstszą lokalizacją wykwitów jest twarz, szczególnie powieki oraz okolice czołowa i skroniowa. W obrębie skóry poddawanej przewlekłemu drażnieniu i w pobliżu otworów naturalnych należy je przede wszystkim różnicować z kłykcinami kończystymi.

Introduction. Although epidermal papillomas are a common problem in clinical practice, they are rarely confirmed by histopathological examination. In macroscopic examination these lesions are often misdiagnosed as fibromas, viral warts, linear verrucous epidermal nevi or condylomata acuminata. The recent publications discuss the problem of surgical removal of epidermal papillomas in the youngest. When lesions are localized in the orbital area or on the trunk the effects of surgical treatment are usually unsatisfactory. In contrast, laser therapy is a painless and well-tolerated procedure. Moreover, laser therapy usually is an outpatient procedure even if the lesions are extensive. This method enables one to obtain a satisfactory cosmetic effect and remains the treatment of choice for epidermal papillomas.

Objective. Evaluation of frequency of keratopapilloma, papilloma digitatum and papilloma condylomatoides in the material of Med-Laser Center in Lublin and analysis of patients’ demographic data, lesions localization and macroscopic diagnoses.

Material and methods. Retrospective analysis of 4986 results of histopathological examination performed in Med-Laser in Lublin in the years 2005-2012.

Results. In 131 of 4986 (2.6%) lesions histopathological examinations revealed epidermal papilloma: 103 keratopapillomas, 20 papilloma digitatum and 8 papilloma condylomatoides. The most frequent lesions (2.0% of all removed lesions) were keratopapillomas.

Conclusions. The results indicate that epidermal papillomas have a tendency to occur in elderly patients, particularly older than 60. The lesions are more often localized on the face, mostly on eyelids, forehead and temples. Papillomas localized in the anogenital area should be differentiated from condylomata acuminata.