eISSN: 1897-4295
ISSN: 1734-9338
Advances in Interventional Cardiology/Postępy w Kardiologii Interwencyjnej
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Editorial board Abstracting and indexing Subscription Contact Instructions for authors Publication charge Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
1/2006
vol. 2
 
Share:
Share:
abstract:

CASE REPORT
Internal carotid artery stenting in a patient with crescendo TIA. Is primary angioplasty in acute cerebral syndrome possible?

Tomasz Deptuch
,
Adam Witkowski
,
Elżbieta Smaga
,
Jacek Kądziela
,
Zbigniew Chmielak
,
Witold Rużyłło

Post Kardiol Interw 2006; 2, 1: 130-133
Online publish date: 2006/03/29
View full text Get citation
 

Wstęp
Definicja przemijającego niedokrwienia mózgu (TIA) jest obecnie przedmiotem debaty i wiele wskazuje na to, że zostanie zmieniona. Dotychczas TIA jest określane jako nagle występujące ogniskowe objawy neurologiczne, które całkowicie ustępują w ciągu 24 godz. [1]. Z uwagi na kliniczny charakter tej definicji oraz zawarte w niej szerokie okno czasowe, tak określona populacja chorych z TIA jest heterogenna, a u 20 do 30% chorych mimo ustąpienia objawów w badaniach obrazowych stwierdza się świeże zmiany niedokrwienne w mózgu [2]. W najnowszych, opublikowanych w lutowym numerze Stroke wytycznych American Heart Association i American Stroke Association, dotyczących prewencji wtórnej u chorych po udarze i TIA [1] autorzy opowiadają się za zaproponowanym w 2002 r. sformułowaniem, określającym TIA jako krótki epizod dysfunkcji neurologicznej, spowodowany ogniskowym zaburzeniem pracy mózgu lub niedokrwieniem siatkówki, trwający zwykle krócej niż 1 godz., bez cech udaru w badaniach obrazowych [3]. Po pierwszym epizodzie niedokrwienia mózgu ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego lub ponownego TIA w ciągu 90 dni wynosi nawet do 30%, a znaczna część tego ryzyka, wg niektórych autorów nawet połowa, przypada na początkowe 2 doby po pierwszym TIA [4–7]. Obowiązujące standardy postępowania zarówno polskich, jak i międzynarodowych towarzystw naukowych zalecają jak najszybszą specjalistyczną diagnostykę oraz wdrożenie wtórnej profilaktyki udaru ze szczególnym uwzględnieniem leczenia przeciwpłytkowego, hipolipemizującego i kontroli ciśnienia tętniczego po pierwszym epizodzie niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowego [1]. W przypadku współistniejącego zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej zalecana jest chirurgiczna endarterektomia u wszystkich chorych ze współistniejącym ciasnym (70–99%) zwężeniem (klasa IA), oraz u wybranych pacjentów ze zwężeniem 50–69% (klasa IA). W przypadku wskazań do endarterektomii zalecane jest wykonanie jej w ciągu 2 tyg. od pierwszego epizodu niedokrwiennego (klasa IIaB). Te same wytyczne uwzględniają stentowanie tętnicy szyjnej wewnętrznej jako równorzędne z endarterektomią u wybranych chorych (klasa IIbB) [1], natomiast nie zawierają zaleceń odnośnie stentowania w trybie natychmiastowym ciasno zwężonej tętnicy szyjnej wewnętrznej odpowiedzialnej za nawracające objawy niedokrwienia mózgu.
Przedstawiamy przypadek wykonania takiego zabiegu w zabezpieczeniu systemem przeciwzatorowym...


View full text...
keywords:

transient ischaemic attack, carotid artery stenting, stroke

Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.