COVID-19: objawy żołądkowo-jelitowe i potencjalne źródła transmisji SARS-CoV-2

Nowy rodzaj koronawirusa, tj. severe acute respiratory syndrome coronavi­rus 2 (SARS-CoV-2; wcześniej 2019-nCoV), pojawił się w grudniu 2019 roku w prowincji Hubei, w Chinach. W ciągu 4 miesięcy liczba zakażeń tym wirusem na całym świecie przekroczyła 240 000, wywołując pandemię [1]. Na poziomie genetycznym SARS-CoV-2 jest blisko spokrewniony z SARS-CoV-1 oraz w mniejszym stopniu z MERS-CoV, które były przyczynami zagrożeń epidemiologicznych w ubiegłych latach na terenie, odpowiednio, Chin i Bliskiego Wschodu. Zakażenia wirusami z rodziny Coronaviridae u niewielkiego odsetka chorych, zwłaszcza po 60. roku życia i z obciążonym wywiadem klinicznym, prowadzą do ciężkiego ostrego zespołu oddechowego [2].

Objawy ze strony przewodu pokarmowego

Zapalenie płuc w przebiegu zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2, którego główne objawy to gorączka, suchy kaszel i postępująca duszność, zostało określone przez Światową Organizację Zdrowia jako zespół SARI (ang. severe acute respiratory infection) [3, 4]. W rozprzestrzenianiu się infekcji zdecydowanie dominująca jest transmisja drogą kropelkową i kontaktową. Występowanie mniej powszechnych objawów, takich jak nudności, wymioty, dyskomfort w jamie brzusznej i biegunka, różni się znacznie w zależności od badanej populacji. Objawy ze strony przewodu pokarmowego mogą wyprzedzać typowe objawy ze strony układu oddechowego [3]. Częstość występowania objawów ze strony przewodu pokarmowego, w tym nudności i/lub biegunek, jest niepewna – niektórzy autorzy podają częstość poniżej 5%, podczas gdy inni aż 50% [6]. Pierwszy przypadek zakażenia SARS-CoV-2 potwierdzony w Stanach Zjednoczonych obejmował dwudniowe występowanie nudności i wymiotów, a następnie, od 2. dnia hospitalizacji – biegunki. Materiał genetyczny wirusa zidentyfikowano w próbkach stolca i wymazach nosowo-gardłowym i ustno-gardłowym [7]. Genom wirusa SARS-CoV-2 można również wykryć w ślinie większości zakażonych pacjentów, nawet bez aspiracji nosowo-gardłowej. Spadek miana wirusa wykazywały próbki śliny pobrane seryjnie od pacjentów po hospitalizacji, co sugeruje możliwość zakażenia gruczołów ślinowych [8]. Dowody zebrane podczas wcześ­niejszych badań nad SARS wskazują na tropizm koronawirusa SARS (SARS-CoV-1) do komórek przewodu żołądkowo-jelitowego. Potwierdziły to dodatnie testy na obecność mikroorganizmu w bioptatach przewodu pokarmowego i kale, nawet u pacjentów wypisanych ze szpitala, co może częściowo wyjaśniać potencjalny nawrót choroby i...


Pełna treść artykułu...