Case report
Angioplasty of the left main coronary artery complicated by deployed stent dislocation – a case report

Mężczyzna 76-letni został przyjęty do naszej Kliniki w ramach ostrego dyżuru wieńcowego z objawami ostrego zawału ściany przednio-bocznej z uniesieniem odcinka ST (STEMI). Ból w klatce piersiowej utrzymywał się od około 5–6 godzin. W wywiadach nadciśnienie tętnicze oraz hipercholesterolemia. W przewlekłej terapii dotychczas przyjmował beta-adrenolityk, lek hamujący enzym konwertujący angiotensynę (ACE-I), kwas acetylosalicylowy (ASA) 75 mg/dobę i simwastatynę 20 mg/dobę. W badaniu echokardiograficznym stwierdzono akinezę 1/2 przykoniuszkowej ściany przedniej i bocznej z hiperkinezą pozostałych ścian i globalną frakcją wyrzutową 50%. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzano cech niewydolności serca, ciśnienie tętnicze wynosiło 140/110 mm Hg. Podano 300 mg klopidogrelu (wcześniej otrzymał 300 mg ASA) i w trybie nagłym wykonano koronarografię, w której stwierdzono zamkniętą w części środkowej tętnicę zstępującą przednią (LAD), istotne zwężenie gałęzi tylno-bocznej prawej tętnicy wieńcowej, a także krótki, istotnie zwężony pień lewej tętnicy wieńcowej (LMS) (ryc. 1.). Podjęto decyzję o natychmiastowej rekanalizacji LAD oraz konsultacji kardiochirurgicznej w trybie planowym (w celu pomostowania istotnie zwężonego LMS). Stosując technikę „wiszącego” (a więc bez pełnej intubacji) cewnika prowadzącego, wykonano udrożnienie LAD (ryc. 2.) z implantacją metalowego stentu (3,0 × 12 mm) – uzyskano przepływ TIMI 3. Bezpośrednio po zabiegu wystąpił spadek ciśnienia tętniczego (80/60 mm Hg) i nasilenie angiograficznych cech zwężenia LMS. Biorąc pod uwagę pogorszenie stanu klinicznego, wykonano próbę natychmiastowej implantacji stentu do LMS (stent metalowy 3,5 × 8 mm – 9 atm). Po jego implantacji w technice bezpośredniej, ze względu na suboptymalny wynik angiograficzny wykonano postdylatację stentu (cewnik balonowy 3,5 × 8 mm – 14 atm). Niestety, ze względu na niewielką długość pnia doszło do dyslokacji rozprężonego (sic!) stentu do aorty. Stent „wystrzelił” z pnia i został „nawleczony” na cewnik prowadzący (ryc. 3.). Na szczęście stan kliniczny chorego uległ stabilizacji, ciśnienie tętnicze się znormalizowało (RR 100/70 mm Hg), a przepływ przez lewą tętnicę wieńcową oceniono na TIMI 3. Biorąc pod uwagę powyższe fakty, odstąpiono od kontynuacji zabiegu. Znajdujący się w aorcie zstępującej stent sprowadzono do prawej tętnicy udowej. Dokonano tego za pomocą balonu 4,0 mm poddanego inflacji w aorcie (dystalnie do...


View full text...