Case report
Transcatheter extraction of a broken cardiac pacemaker lead

Wstęp
Zabieg usunięcia elektrody wewnątrzsercowej jest ważnym komponentem leczenia powikłań związanych z elektroterapią. W związku z wzrastającą liczbą wszczepień układów stymulujących i kardiowerterów wzrasta też liczba tych zabiegów. Jednocześnie konieczne jest opracowywanie metod skutecznego i bezpiecznego usuwania elektrod. Przedstawiamy przypadek 58-letniego mężczyzny, któremu usunięto uszkodzoną elektrodę przez żyłę udową za pomocą pętli. Przypadek ten stał się jednocześnie pretekstem do omówienia problemów związanych z usuwaniem elektrod stałej stymulacji serca.
Opis przypadku
Choremu z kardiomiopatią rozstrzeniową i utrwalonym migotaniem przedsionków wszczepiono na początku listopada 2007 r. układ stymulujący z elektrodą do prawej komory (typu VVI). Zastosowano wówczas elektrodę o pasywnej fiksacji. W połowie marca 2008 r. stwierdzono całkowity brak stymulacji i sterowania w wyniku braku kontaktu stymulatora z elektrodą. Na obrazie radiologicznym stwierdzono przerwanie ciągłości elektrody w żyle podobojczykowej. Oderwana część elektrody była przemieszczona do prawej komory. Część proksymalną starej elektrody usunięto i wszczepiono nową elektrodę komorową. Następnego dnia po zabiegu wykonano zdjęcie RTG klatki piersiowej, na którym widoczna była uszkodzona elektroda – jeden koniec znajdował się w miejscu pierwotnego zakotwiczenia w prawej komorze, dalej elektroda biegła ku górze w drodze odpływu prawej komory i nad zastawką płucną zataczała łuk z powrotem do koniuszka komory. Nowa elektroda była zlokalizowana prawidłowo (ryc. 1.). W 3. dobie po naprawie układu stymulującego przystąpiono do usunięcia elektrody z prawej komory. Zabieg wykonano przez prawą żyłę udową. Wprowadzono długą koszulkę naczyniową (13 F), a przez nią do prawej tętnicy płucnej wprowadzono cewnik wielozadaniowy (6). Cewnik ten wymieniono następnie po długim prowadniku (260 cm, 0,035 inch) na cewnik typu prawy Judkins prowadzący (6). Przez ten cewnik wysunięto w prawej gałęzi płucnej pętlę (the Guenther retriever, Wiliam COOK Europe, Denmark) i przez zsunięcie całości do pnia płucnego nałożono pętlę na zagięcie elektrody w tętnicy płucnej (ryc. 2.). Poprzez podciągnięcie do cewnika, pętlę zaciśnięto na elektrodzie (ryc. 3.) i całość ściągnięto do żyły głównej dolnej (ryc. 4. A i B). Odczepienie elektrody wrośniętej jednym końcem w ścianę komory wymagało użycia umiarkowanej siły, ale odbyło się bez problemów. Złożonej poczwórnie elektrody...


View full text...