Termedia.pl
 
 
ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Current issue Archive About the journal Supplements Abstracting and indexing Contact Instructions for authors
3/2001
vol. 4
 
Share:
Share:
abstract:

Casus

Przemko Waliszewski

Przew Lek 2001, 4, 3, 63, 72
Online publish date: 2003/09/03
View full text Get citation
 


Pacjent (43 lata, 185 cm, 78 kg) został przyjęty na oddział urologiczny z powodu tępego bólu, zlokalizowanego w okolicy lędźwiowej prawej. Poza tym bez dolegliwości.




1. Zamieszczone powyżej fotografie przedstawiają:
a) torbiel bąblowca,
b) torbiele proste nerki i wątroby,
c) kamień w układzie kielichowo-miedniczkowym,
d) raka pierwotnego nerki oraz przerzuty nowotworowe do wątroby,
e) torbiele dróg żółciowych wątroby i przerzut nowotworowy do nerki.
2. Postępowanie w tym przypadku polega na:
a) wykonaniu nefrektomii radykalnej,
b) wykonaniu nefrektomii radykalnej oraz chemioterapii adjuwantowej,
c) nakłuciu pod kontrolą USG lub TK,
d) leczeniu zachowawczym,
e) obserwacji.



Odpowiedzi i komentarz




Odpowiedź 1b
Fotografie przedstawiają typowy obraz torbieli nerki lewej oraz drobnych torbieli wątroby. Choroby torbielowate nerek można podzielić na uwarunkowane genetycznie oraz nie uwarunkowane genetycznie. Do I klasy chorób torbielowatych należą:

- zwyrodnienie wielotorbielowate nerek noworodków, tzw. nerka gąbczasta (typ I wg Pottera; autosomalna recesywna wielotorbielowatość typu dziecięcego),

- zwyrodnienie wielotorbielowate nerek dorosłych (typ III wg Pottera; autosomalna dominująca wielotorbielowatość typu dorosłego).

Do II klasy zaliczamy:

- zwyrodnienie wielotorbielowate nerek dysplastyczne (typ II wg Pottera),

- torbiele rdzenia nerki (nefronoftyza Fanconiego),

- gąbczastość rdzenia nerki,

- torbiel wielokomorowa,

- torbiel prosta (Thüroff J. Diagnostyka różnicowa w urologii. PZWL Warszawa 1998; 187-90).



Odpowiedź 2c
Leczenie proponuje się tylko w przypadkach dużych torbieli objawowych. Polega ono na przezskórnej punkcji torbieli, uzupełnionej o badanie bakteriologiczne, cytologiczne oraz o podanie środka kontrastowego do wnętrza torbieli i rentgenoskopię, a w razie niestwierdzenia połączenia z układem kielichowo-miedniczkowym, z następowym podaniem środka obliterującego. Alternatywnie można zaproponować laparoskopowe wycięcie torbieli; technikę ciągle jeszcze w Polsce nie zawsze łatwo dostępną (Bydgoszcz, Warszawa).



dr Przemko Waliszewski
Oddział Chirurgii Ogólnej
Szpitala...


View full text...
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.