ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
9/2000
vol. 3
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Casus

Przemko Waliszewski

Przew Lek 2000, 9, 77, 93
Data publikacji online: 2004/03/04
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Pacjentka (68 lat, 166 cm, 85 kg) została przyjęta na oddział chirurgiczny z powodu przewlekłego zaparcia oraz okresowo pojawiającego się śluzu w stolcu. Zdjęcia przedstawiają wyniki badania kontrastowego jelita grubego.


1. Na podstawie obrazu radiologicznego (fot. 1., 2.) można ustalić, że przyczyną dolegliwości jest:
a) rak esicy,
b) spastyczne zapalenie jelita grubego,
c) uchyłkowatość esicy i okrężnicy zstępującej,
d) choroba Leśniowskiego-Crohna,
e) wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

2. Leczeniem z wyboru tej jednostki chorobowej w jej aktualnym stanie zaawansowania jest:
a) doustne podawanie sulfasalazyny, leków rozkurczowych oraz stosowanie wlewek doodbytniczych z hydrokortyzonu,
b) dieta bogata we włóknik,
c) dożylne zastosowanie antybiotyków o szerokim spektrum,
d) operacja jednoetapowa: resekcja esicy i odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego,
e) operacja dwuetapowa: resekcja okrężnicy esicy z wyłonieniem kolostomii i zaszyciem kikuta odbytnicy (operacja Hartmanna) oraz z odtworzeniem ciągłości przewodu pokarmowego ponad 2 mies. później.


Odpowiedzi i komentarz znajdą Czytelnicy na str. 93


Inicjujemy nowy dział, który – mamy nadzieję – będzie przydatny w codziennej praktyce lekarskiej. Chcemy, aby dział, redagowany wspólne z Czytelnikami, odzwierciedlał zainteresowania i bieżące problemy kliniczne naszych odbiorców.
Prosimy o nadsyłanie propozycji do publikacji, utrzymanych w konwencji prezentowanego casusu.
Redakcja


Odpowiedź 1c
Obraz radiologiczny pozwala jednoznacznie rozpoznać uchyłkowatość esicy i okrężnicy zstępującej. Uchyłki jelita grubego są w istocie uchyłkami rzekomymi, gdyż nie obejmują wszystkich warstw jelita – nie posiadają warstwy mięśniowej. Powstają jako wpuklenia błony śluzowej i podśluzowej, najczęściej na biegunie przeciwkrezkowym, pomiędzy taśmami, w miejscu, w którym w ścianę jelita grubego wnikają naczynia krwionośne (vasa recta).

Wśród mieszkańców Europy i Ameryki Północnej dominuje lokalizacja w lewej części okrężnicy, zaś w Japonii i Chinach lokalizacja w części prawostronnej. Przyczyną powstawania uchyłków jest prawdopodbnie zwiększone ciśnienie wewnątrz jelita, które zgodnie z prawem Laplace’a jest największe w odcinku...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.