ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
12/2001
vol. 4
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Cefalosporyny - zastosowanie w terapii (cz. II)

Małgorzata Bulanda
,
Piotr B. Heczko

Przew Lek 2001, 4, 12, 31-34
Data publikacji online: 2003/11/13
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 


Pierwszą część artykułu Cefalosporyny – zastosowanie w terapii znajdą Czytelnicy w Przewodniku Lekarza 9/2001 na str. 22–30.








6. Inne pozajelitowe cefalosporyny (grupa cefoperazonu)



W ramach tej heterogennej grupy opisano leki albo obecnie rzadziej stosowane, takie jak cefsulodyna i cefoperazon, albo jeszcze nie dopuszczone do lecznictwa europejskiego, takie jak ceforanid. Jedynie wymienić można dalsze: cefonicyd, cefbuperazon, cefpiramid, cefpimazol i cefminoks.



Cefsulodyna




Nazwy handlowe:
Monaspor, Pseudocef.

Właściwości: półsyntetyczna cefalosporyna (karbamoilocefalosporyna), dobrze rozpuszczalna w wodzie jako sól sodowa.

Aktywność przeciwbakteryjna: najwyraźniejsza przeciw Pseudomonas aeruginosa, włączając szczepy oporne na tykarcylinę i gentamycynę. Oporność wśród szczepów Pseudomonas pojawia się tylko w 1–3 proc. W skojarzeniach z aminoglikozydami występuje zjawisko synergizmu, a z penicylinami o działaniu przeciw Pseudomonas – addycja. Gronkowce, pneumokoki i gonokoki są hamowane przez stężenia pomiędzy 0,5 a 4 mg/1, natomiast większość bakterii Gram-ujemnych, oprócz Pseudomonas, jest niewrażliwa.


Farmakokinetyka:
po podaniu dożylnym 500 mg, l g i 2 g średnie stężenia w surowicy wynoszą 20, 40 i 60 mg/1 (l godz.). Stężenie w surowicy wynoszące 100 mg/1 notuje się po krótkim wlewie dożylnym (30 min) 2 g leku. Okres półtrwania: 1,5 godz. Wiązanie z białkami osocza – 30 proc. Wydalanie z moczem – 90 proc. Dyfuzja do tkanek jest dobra.

Działania niepożądane: podobne do innych parenteralnych cefalosporyn. Należy uważnie kontrolować funkcję nerek, zwłaszcza gdy cefsulodyna łączona jest z aminoglikozydem.

Wskazania: potwierdzone zakażenia układu oddechowego i moczowego, skóry i kości, spowodowane przez Pseudomonas. Preferuje się łączenie cefsulodyny z aminoglikozydami. Skojarzenia z innymi cefalosporynami lub penicylinami są możliwe bez ryzyka wystąpienia antagonizmu.

Sposób podania i dawkowanie: należy podawać w formie krótkiego wlewu dożylnego (powyżej 30 min). Możliwa jest także powolna iniekcja. W celu podania domięśniowego należy lek rozpuścić w...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.