Choroba guzków krwawniczych odbytu

Termin hemoroidy wywodzi się z dwóch słów greckich: hem (krew) i rhoos (przepływ), w polskiej nomenklaturze nazywa brzmi: guzki krwawnicze odbytu. Zespół objawów klinicznych towarzyszący zmianom patologicznym w guzkach krwawniczych odbytu (hemoroidach) określa się jako chorobę guzków krwawniczych odbytu (choroba hemoroidalna). W życiu codziennym zarówno wśród chorych, jak i lekarzy powszechnie używanymi rozpoznaniami są żylaki odbytu, żylaki odbytnicy, krwawnice.

Choroba hemoroidalna jest najczęściej występującą chorobą proktologiczną. Dokładna ocena częstości zachorowań jest bardzo trudna, ze względu na późne zgłaszanie się chorych do leczenia specjalistycznego, często z powodu przekonania, że choroba jest nieuleczalna, a samo leczenie jest mało skuteczne i związane z bolesnością terapii. Uważa się, że u co czwartego dorosłego człowieka występują objawy choroby hemoroidalnej. Chorobowość określa się na 4,4–86 proc. całej populacji w zależności od badanej populacji oraz sposobu badania [1, 2]. W Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych liczba wizyt u lekarzy z powodu choroby hemoroidalnej wynosi ponad 1 tys. osób na 100 tys. mieszkańców [3]. Występuje częściej u najlepiej sytuowanych grup społecznych, z taką samą częstością u obu płci i nie zaobserwowano predyspozycji etnicznych. Zachorowalność rośnie wraz z wiekiem i osiąga szczyt w 7. dekadzie życia [4].
Guzki krwawnicze odbytu są to fizjologicznie występujące twory naczyniowe, znajdujące się w warstwie podśluzowej kanału odbytu powyżej linii grzebieniastej. Są to struktury o budowie ciał jamistych średnicy ok. 10 mm. Unaczynienie tętnicze pochodzi od tętnicy odbytniczej górnej. Tętnica odbytnicza górna dzieli się na gałąź lewą, prawą przednią i prawą tylną, które zaopatrują 3 klasycznie położone guzki krwawnicze. W pozycji litotomijnej guzki zlokalizowane są na godzinie 11., 7. i 3. (ryc.).

Odpływ żylny odbywa się przez jednoimienne żyły z dorzecza żyły wrotnej (żyła odbytnicza górna) i żyły głównej dolnej. Guzki hemoroidalne umocowane są do zwieracza wewnętrznego odbytu pasmami łącznotkankowymi (więzadło Parksa, więzadło wieszadłowe hemoroidów).
Fizjologiczna rola guzków hemoroidalnych nie jest do końca poznana. Wiadomo, że hemoroidy odpowiadają w 15–20 proc. za wartości spoczynkowego ciśnienia w kanale odbytu [5]. Podkreśla się ich rolę jako czynnika uszczelniającego kanał odbytu i dzięki temu wpływają na mechanizm kontroli...


Pełna treść artykułu...