Choroby współistniejące a ŁZS
Autor: Alicja Kostecka
Data: 25.04.2018
Źródło: AK/ Impact of Comorbidities on Tumor Necrosis Factor Inhibitor Therapy in Psoriatic Arthritis: APopulation-Based Cohort Study. Arthritis Care Res (Hoboken). 2018 Apr;70(4):592-599.
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Choroby towarzyszące łzs mogą stanowić ważny czynnik wypływający na aktywność choroby podstawowej, odpowiedź na leczenie oraz długość terapii inhibitorem TNF alfa. Według danych epidemiologicznych nawet 50% chorych na łuszczycowe zapalenie stawów (łzs) ma więcej niż jedną chorobę towarzyszącą m.in. choroby sercowo-naczyniowe, cukrzycę, czy schorzenia psychiatryczne.
Wyniki obserwacji duńskich naukowców wskazują, że w populacji chorych na łzs, współistnienie innych schorzeń, związane jest z wyjściowo większą aktywnością choroby, krótszym okresem stosowania inhibitora TNF alfa oraz gorszą odpowiedzią na leczenie.
Do badania włączono 1750 chorych na łzs, którzy rozpoczęli leczenie pierwszym inhibiotorem TNF alfa w latach 2000 - 2015. Do oceny chorób współistniejących użyto skali Charlson (Charlson Comorbidity Index, CCI) - walidowanego narzędzia służącego do oceny chorób współistniejących. Skala obejmuje 19 różnych schorzeń, którym przyznano określoną wartość punktową w zależności od potencjalnego wpływu na ryzyko śmiertelności. Im większa punktacja w skali CCI, tym gorsze rokowanie. Pacjenci z wyższymi wartościami wskaźnika CCI mieli wyjściowo dłuższy czas trwania łzs, wyższe BMI, liczbę bolesnych i obrzękniętych stawów, wskaźnik DAS28 (CRP), gorsze wskaźniki samooceny stanu pacjenta m.in. VAS bólu, zmęczenia, czy całkowity VAS, w porównaniu do badanych bez chorób współistniejących. Statystycznie częściej występowała u nich depresja i zaburzenia lękowe. Ponadto u chorych z większymi wartościami CCI, obserwowano tendencję do częstszego występowania objawów z kręgu spondyloartropatii jak zapalenie błony naczyniowej oka, zmiany skórne, zapalenie jelit. Większe wartości CCI korelowały ponadto z krótszym czasem stosowania leczenia biologicznego (dla CCI = 0, średni czas leczenia wynosił 2,6 lat, dla CCI ≥ 2 średnio 1,3 roku; ryzyko względne (HR) - 1,72). Niekorzystnie na długość terapii wpływały również stany depresyjne i lękowe.
Pacjenci z chorobami współistniejącymi (CCI ≥ 2) gorzej odpowiadali na leczenie - mniejszy odsetek z nich uzyskał dobrą lub dobrą i umiarkowaną odpowiedź na leczenie wg EULAR po sześciu miesiącach leczenia.
Wyniki oparto na analizie danych pochodzących z duńskich rejestrów: DANBIO registry, Danish National Patient Register oraz Danish Civil Registration System.
Do badania włączono 1750 chorych na łzs, którzy rozpoczęli leczenie pierwszym inhibiotorem TNF alfa w latach 2000 - 2015. Do oceny chorób współistniejących użyto skali Charlson (Charlson Comorbidity Index, CCI) - walidowanego narzędzia służącego do oceny chorób współistniejących. Skala obejmuje 19 różnych schorzeń, którym przyznano określoną wartość punktową w zależności od potencjalnego wpływu na ryzyko śmiertelności. Im większa punktacja w skali CCI, tym gorsze rokowanie. Pacjenci z wyższymi wartościami wskaźnika CCI mieli wyjściowo dłuższy czas trwania łzs, wyższe BMI, liczbę bolesnych i obrzękniętych stawów, wskaźnik DAS28 (CRP), gorsze wskaźniki samooceny stanu pacjenta m.in. VAS bólu, zmęczenia, czy całkowity VAS, w porównaniu do badanych bez chorób współistniejących. Statystycznie częściej występowała u nich depresja i zaburzenia lękowe. Ponadto u chorych z większymi wartościami CCI, obserwowano tendencję do częstszego występowania objawów z kręgu spondyloartropatii jak zapalenie błony naczyniowej oka, zmiany skórne, zapalenie jelit. Większe wartości CCI korelowały ponadto z krótszym czasem stosowania leczenia biologicznego (dla CCI = 0, średni czas leczenia wynosił 2,6 lat, dla CCI ≥ 2 średnio 1,3 roku; ryzyko względne (HR) - 1,72). Niekorzystnie na długość terapii wpływały również stany depresyjne i lękowe.
Pacjenci z chorobami współistniejącymi (CCI ≥ 2) gorzej odpowiadali na leczenie - mniejszy odsetek z nich uzyskał dobrą lub dobrą i umiarkowaną odpowiedź na leczenie wg EULAR po sześciu miesiącach leczenia.
Wyniki oparto na analizie danych pochodzących z duńskich rejestrów: DANBIO registry, Danish National Patient Register oraz Danish Civil Registration System.
