Przewlekła niewydolność serca w cukrzycy

Przewlekła niewydolność serca występuje istotnie częściej wśród chorych na cukrzycę niż w populacji ogólnej. Mają na to wpływ takie czynniki, jak: często współistniejąca choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, endoteliopatia, dysfunkcja nerwowego układu autonomicznego oraz kardiomiopatia cukrzycowa – uszkodzenie miocytów wynikające z zaburzeń gospodarki węglowodanowej. Według najnowszych zaleceń Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ang. European Society of Cardiology – ESC) oraz Europejskiego Towarzystwa Diabetologicznego (ang. European Association for the Study of Diabetes – EASD), leczenie przewlekłej niewydolności serca w cukrzycy powinno obejmować dwie najlepiej przebadane klinicznie grupy leków – inhibitory konwertazy angiotensyny oraz w określonych przypadkach w skojarzeniu z beta-adrenolitykami. Leki moczopędne oraz antagoniści receptora aldosteronu są zarezerwowane dla leczenia objawowego. Z uwagi na duże ryzyko wystąpienia niewydolności serca u chorych na cukrzycę powinno się rozważyć leczenie u osób bez objawów czynnościowych oraz anatomicznych. Opieka nad chorym z cukrzycą i przewlekłą niewydolnością serca powinna być kompleksowa i obejmować również redukcję masy ciała, zadowalające wyrównanie metaboliczne cukrzycy, skuteczne leczenie dyslipidemii oraz uzyskanie prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego.

Chronic heart failure is more frequent in patients
with diabetes than in the general population. That is
due to the influence of many factors, such as: very often concomitant ischaemic heart disease, arterial hypertension, endotheliopathy, autonomic nervous system dysfunction and diabetic cardiomyopathy failure because of
carbohydrate metabolism disorders. According to the
newest criteria of the European Society of Cardiology and European Association for the Study of Diabetes, chronic heart failure treatment should involve the two best
investigated drug groups – angiotensin-converting enzyme inhibitors, in estimated cases combined with beta-blockers. Diuretics and aldosterone antagonists may be added in symptomatic heart failure. Because of the very high risk of heart failure in diabetes, treatment of patients without functional and anatomical changes should be considered. Medical care of patients with diabetes and chronic heart failure should be comprehensive and based on: weight
reduction, good diabetes metabolic control, satisfactory
lipid disorder treatment, and correct blood pressure values.