Ciąża w bliźnie po cięciu cesarskim. Analiza terapii dopęcherzykowej w retrospektywnej kohorcie 35 pacjentek

Wprowadzenie
Ciąża w bliźnie po cięciu cesarskim (CSP) to rzadkie powikłanie związane z ryzykiem wystąpienia łożyska przyrośniętego i niekorzystnych wyników położniczych. Protokoły postępowania w przypadku CSP dynamicznie się rozwijają, wykorzystując podejście chirurgiczne i medyczne, jednak obecnie postępowanie nie jest jednoznacznie ustalone.

Cel pracy
Analiza wyników 35 pacjentek z rozpoznaniem CSP oraz zastosowanych metod leczenia. Dokonano przeglądu dokumentacji medycznej pacjentów hospitalizowanych w naszej placówce. Zebrano dane dotyczące charakterystyki pacjentek, wieku ciążowego, metod leczenia, długości hospitalizacji, powikłań i wskaźnika rehospitalizacji.

Materiał i metody
Badaniem objęto 35 pacjentek z CSP. Mediana wieku ciążowego w momencie rozpoznania wynosiła 6 tygodni. Podstawową metodą leczenia było podanie metotreksatu (MTX) do pęcherzyka ciążowego, samodzielnie lub z dożylnym wstrzyknięciem MTX.

Wyniki
Mediana czasu hospitalizacji wyniosła 6 dni. Nie wykazano istotnej korelacji między długością pobytu w szpitalu a wiekiem pacjentki, liczbą przebytych cięć cesarskich i stężeniem b-HCG przed zabiegiem. W większości przypadków dochodziło do spontanicznego poronienia po zabiegu. Nie stwierdzono zagrażających zdrowiu ciężarnej powikłań, u jednej chorej wystąpiło obfite krwawienie wymagające przetoczenia masy erytrocytarnej.

Wnioski
Dopęcherzykowe podawanie MTX (w niektórych przypadkach w połączeniu z chlorkiem potasu) jest skutecznym i bezpiecznym podejściem do leczenia CSP w pierwszym trymestrze ciąży. Badanie to przyczynia się do pogłębienia wiedzy o optymalnym postępowaniu w przypadkach CSP oraz przedstawia terapię dopęcherzykową jako mało inwazyjną i bezpieczną w przypadkach wcześnie rozpoznanej CSP.



Introduction
Pregnancy in a scar after caesarean section (CSP) is a rare complication associated with the risk of morbidly adherent placenta (MAP) and adverse outcomes. The management of CSP is evolving, with various surgical and medical approaches employed.

Aim of the research
To analyse the outcomes of 35 cases of CSP and their treatment modalities.

Material and methods
Medical records of patients hospitalized at a single institution were reviewed. Data on patient characteristics, gestational age, treatment methods, hospitalization length, complications, and rehospitalization rates were collected. Statistical analysis was conducted using nonparametric Spearman correlation.

Results
The study included 35 CSP patients with a mean age of 33 years. The median gestational age at diagnosis was 6 weeks. Methotrexate (MTX) administration to the gestational sac, alone or with intragestational MTX injection, was the primary treatment method. The median length of hospitalization was 6 days. No significant correlation was found between hospital stay and patient age, number of previous caesarean sections, or pre-procedure b-human chorionic gonadotropin (b-HCG) levels. Spontaneous evacuation occurred in most cases, with only a minority requiring subsequent uterine evacuation. No significant complications occurred, but 1 patient experienced heavy bleeding requiring a blood transfusion.

Conclusions
Intra-amniotic MTX administration, combined with potassium chloride in certain cases, was found to be an effective and safe approach for managing CSP in the first trimester. This study contributes to the understanding of CSP management and supports the use of intra-amniotic MTX as a minimally invasive treatment option. Further research is needed to refine management guidelines and improve outcomes for this rare complication.