Co lekarz rodzinny powinien wiedzieć o leczeniu Helicobacter pylori

W artykule przedstawiono aktualne rekomendacje diagnozowania i leczenia infekcji Helicobacter pylori (HP) na podstawie ustaleń konsensusu Maastricht V/Florencja oraz konsensusu z Kyoto dotyczącego Hp gastritis. Podkreślono, że Hp gas­tritis został zaakceptowany jako choroba zakaźna bez względu na objawy i powikłania. Dyspepsja towarzysząca zakażeniu Hp jest odrębną jednostką chorobową. Infekcja Hp jest głównym etiologicznym czynnikiem w rozwoju raka żołądka, dlatego eradykacja Hp redukuje ryzyko rozwoju raka. Na terenach, gdzie oporność szczepów bakterii na klarytromycynę jest wyższa niż 15%, należy unikać potrójnej terapii z PPI i klarytromycyną. Na tych obszarach zalecane jest leczenie poczwórne z bizmutem lub bez bizmutu. W regionach o wysokiej podwójnej oporności w stosunku do klarytromycyny i metronidazolu poleca się poczwórne leczenie z bizmutem jako terapię pierwszorzędową. Warto szczególnie podkreślić, że każdy pacjent powinien być indywidualizowany odnośnie do rodzaju leczenia i ewentualnych jego powikłań.

This article reviews the current recommendations for diagnosis and management of Helicobacter pylori (Hp) infection based on agreement in the Maastricht V/Florence Consensus Report and the Kyoto Global Consensus on Hp gastritis. It was underlined that Hp gastritis is accepted as an infectious disease irrespective of symptoms and complications. Helicobacter pylori-associated dyspepsia is a distinct entity. Helicobacter pylori infection is a major aetiological factor for gastric cancer, and Hp eradication reduces the risk of cancer development. PPI-clarithromycin-containing triple therapy should be abandoned when the clarithromycin resistance rate in the region is more than 15%. In these areas bismuth quadruple or non-bismuth quadruple therapies are recommended. In areas of high dual clarithromycin and metronidazole resistance, bismuth quadruple therapy is the recommended first-line treatment. It is worth underlining that every patient should be individually considered according to the kind of treatment and its likely complications.