Comment to article

Praca Piotra Rozentryta i wsp. jest bardzo aktualnym przeglądem działań statyn ze szczególnym uwzględnieniem przesłanek ich stosowania u chorych z zaawansowaną niewydolnością serca. Ta grupa leków stała się w tej chwili podstawowym „farmakologicznym wyposażeniem” kardiologa praktyka. Wynika to z kilku przesłanek, przede wszystkim z ogromnej liczby badań klinicznych, które jednoznacznie wykazały, że stosowanie statyn u chorych z chorobą wieńcową leczoną farmakologicznie lub zabiegowo, ale również w prewencji pierwotnej incydentów sercowo-naczyniowych prowadzi do zmniejszenia ryzyka zgonu i chorobowości. Drugim elementem, który przyczynił się do szerokiego stosowania statyn, stał się zmniejszony koszt leczenia związany z wygaśnięciem okresu ochrony patentowej dla większości statyn oraz wprowadzenie leków generycznych, co sprawiło, że stały się one dostępne praktycznie dla wszystkich chorych. Wreszcie powodem była także tzw. „dobra prasa” tych leków oraz ogromna liczba publikacji na ich temat, zarówno w prasie medycznej, jak i popularnych tygodnikach ilustrowanych. Jak bogata jest literatura medyczna na temat statyn, wskazuje między innymi to, że słowo kluczowe w wyszukiwarce amerykańskiej National Center for Biotechology Information i National Institutes of Health (www.pubmed.org) daje wynik 1 920 artykułów w ciągu ostatniego roku i aż 9 518 w ciągu 5 lat. Czy w związku z tym rola statyn we współczesnej terapii kardiologicznej została już jednoznacznie określona? Wydaje się, że jednak nie w pełni. Zwraca uwagę fakt, że w wytycznych ESC [1] oraz AHA [2] z 2005 r. dotyczących leczenia przewlekłej niewydolności serca statyny nie znalazły się w grupie leków oficjalnie zalecanych w terapii chorych z zaawansowaną niewydolnością serca, co wskazuje na brak jednoznacznych dowodów pochodzących z dużych badań klinicznych dla ich skuteczności w tej jednostce chorobowej. W wytycznych amerykańskich dotyczących przewlekłej niewydolności serca tylko raz występuje odniesienie do stosowania statyn. Dotyczy to chorych po przebytym zawale serca bez jawnych objawów jego niewydolności. Praktyka kliniczna wskazuje jednak, że większość chorych ze zmianami w tętnicach wieńcowych, u których pojawiają się objawy niewydolności serca, otrzymuje statyny jako naturalną kontynuację zalecanego wcześniej leczenia choroby wieńcowej. Jest to uzasadnione patofizjologicznie ze względu na próbę zahamowania rozwoju zmian miażdżycowych, które stanowią główną przyczynę...


View full text...