ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
11/2004
vol. 7
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Powtórne zachorowania na świnkę – obserwacje własne i przegląd piśmiennictwa

Ernest Kuchar
,
Leszek Szenborn
,
Barbara Szmaj
,
Annedore Tischer

Przew Lek 2004, 11, 78-83
Data publikacji online: 2005/01/03
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Świnka, zwana nagminnym zapaleniem przyusznic lub ślinianek, nadal pozostaje pospolitą chorobą wieku dziecięcego w Polsce. Powszechnie uważa się, że przechorowanie świnki pozostawia trwałą odporność. W praktyce powtórne zachorowania na świnkę są rozpoznawane w oparciu o wywiad stosunkowo często, a w piśmiennictwie można znaleźć opisy udokumentowanych przypadków powtórnych, objawowych zachorowań na świnkę. Ze względu na przeważnie kliniczny charakter rozpoznania świnki, dane z wywiadu należy traktować z dużą ostrożnością, gdyż zapalenie przyusznic mogą wywołać także inne wirusy, jak np. paragrypy typu 1, 2, 3 czy CMV. Obserwacje własne oraz analiza piśmiennictwa wskazują, że powtórne zachorowania na świnkę są możliwe, ale w polskiej populacji występują rzadko. W związku z wprowadzeniem do kalendarza powszechnych szczepień ochronnych przeciwko śwince w przyszłości może pojawić się problem zachorowań na świnkę osób dorosłych, po wygaśnięciu odporności poszczepiennej.


Epidemiologia i symptomatologia świnki
Świnka, zwana też nagminnym zapaleniem przyusznic lub ślinianek, nadal jest w Polsce pospolitą chorobą wieku dziecięcego. Zapadalność na świnkę kształtuje się w granicach 50–400 przypadków na 100 tys. mieszkańców, co odpowiada 20–200 tys. zachorowań zgłaszanych rocznie. Epidemie występują w Polsce co 2–3 lata. Najczęściej chorują dzieci do 14 lat. Szczyt zachorowań przypada na 6.–7. rok życia. Zachorowania występują głównie późną zimą i wczesną wiosną. Świnka przenosi się przez bezpośredni kontakt oraz drogą wziewną z wydzielinami dróg oddechowych. Okres wylęgania wynosi 12 do 25 dni, zwykle 16–18 dni. Choroba jest zaraźliwa od 2. dnia przed wystąpieniem obrzęku do ok. 7. dnia od początku obrzęku. Do 50 proc. przypadków świnki przebiega bezobjawowo lub jako nieswoiste zakażenie górnych dróg oddechowych, zwłaszcza u dzieci przed 5. rokiem życia [1]. Świnkę zwykle rozpoznaje się klinicznie, na podstawie stwierdzenia zapalenia ślinianek przyusznych i wywiadu. Objawy zwiastunowe, takie jak niska gorączka, bóle mięśni i głowy, brak apetytu oraz złe samopoczucie występują w śwince rzadko. Pierwszymi objawami są zwykle umiarkowana gorączka oraz obrzęk i tkliwość obu, rzadziej jednej ślinianki przyusznej lub ślinianki podżuchwowej. Początkowo obrzęk przyusznicy zlokalizowany jest bezpośrednio za żuchwą, co unosi i odchyla ku przodowi płatek ucha. W jamie ustnej stwierdza się...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.