Część IV Międzyspecjalistyczna integracja opieki diabetologicznej, planowane współdziałanie lekarzy wielu specjalności dla ulepszenia jakości wyników leczenia osób z cukrzycą. Kliniczna farmakologia leków kontrolujących ryzyko niedokrwiennej choroby serca u osób z cukrzycą - kardiodiabetologia

W farmakoterapii niedokrwiennej choroby serca u osób z cukrzycą stosuje się wiele metod. Obejmują one zarówno intensyfikację leczenia hipoglikemizującego (I), jak i ograniczanie pozahiperglikemicznych mechanizmów patogenezy miażdżycy tętnic wieńcowych i jej powikłań (II) – tab. 1.




I. Kontrola ryzyka
niedokrwiennej choroby
serca przez intensyfikację hipoglikemizującego
leczenia cukrzycy


Cukrzyca typu 1 i typu 2 (hiperglikemia) jest niezależnym, ciągłym (liniowa zależność) czynnikiem, powodującym powstanie niedokrwiennej choroby serca oraz jej powikłań. Dowody: 1, 2, 3, 4.


1. Kryterium prawie
normoglikemii


Wykazano, że długotrwale utrzymująca się wskutek niedostatecznego leczenia cukrzycy hiperglikemia powoduje zwiększenie chorobowości i śmiertelności z powodu chorób serca. Zwiększone stężenie glikowanej hemoglobiny łączy się ze zwiększoną śmiertelnością z powodu zawału serca [6].
Jak to wykazano w badaniach Diabetes Control and Complications Trial [7], intensywne leczenie hipoglikemizujące i zmniejszenie odsetka glikowanej hemoglobiny u osób z cukrzycą
typu 1 zmniejszyło istotnie hipercholesterolemię (o 43 proc.) i ryzyko epizodów wynikających z miażdżycy większych tętnic (o 41 proc.). Zmniejszenie to nie osiągnęło jednak poziomu istotności statystycznej. W badaniach United Kingdom Prospective Diabetes Study [8] w grupie prawie 4 tys. nowo rozpoznanych chorych na cukrzycę typu 2, intensywnie leczonych, wykazano zmniejszenie ryzyka zawału serca (p = 0,052) i nagłej śmierci sercowej na pograniczu statystycznej znamienności różnicy. Być może, że intensywne leczenie hipoglikemizujące u chorych z cukrzycą typu 2 i ustaloną już niedokrwienną chorobą serca, dałoby wyniki bardziej znaczące.

Prawie normoglikemia. Jak wykazano w wielu długotrwałych badaniach, osiąganie od początku stanu prawie normoglikemii za pomocą intensyfikacji leczenia hipoglikemizującego może odgrywać rolę pierwotnego zapobiegania chorobie niedokrwiennej serca [7–9]. Cele w tym zakresie podaje tab. 2.
Tego rodzaju leczenie może także oddziaływać przez zmniejszenie zapadalności na nefropatię cukrzycową, która, jak wiadomo, należy do głównych wtórnych mechanizmów przyspieszania miażdżycy w cukrzycy.
Oprócz tego konieczne jest leczenie ukierunkowane na kontrolę nie tylko hiperglikemii,...


Pełna treść artykułu...