ISSN: 1505-8409
Przewodnik Lekarza/Guide for GPs
Bieżący numer Archiwum O czasopiśmie Suplementy Bazy indeksacyjne Kontakt Zasady publikacji prac
7/2004
vol. 7
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:
streszczenie artykułu:

Część V
rehabilitacja KARDIOLOGICZNA
Rehabilitacja po zabiegach rewaskularyzacji tętnic wieńcowych

Ewa Dziduszk-Fedorko
,
Maria Zawadzka-Byśko

Data publikacji online: 2004/09/06
Pełna treść artykułu Pobierz cytowanie
 
Osoby po zabiegach rewaskularyzacji mięśnia sercowego stanowią grupę pacjentów z chorobą niedokrwienną serca szczególnej troski, z uwagi na stopień zaawansowania zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych i duże ryzyko ponownej interwencji w ich obrębie. Dlatego rehabilitacja kardiologiczna odgrywa szczególną rolę w tej grupie chorych. Jej korzystne efekty są złożone i w rezultacie prowadzą do poprawy tolerancji wysiłku, jakości życia, ponadto korzystnie modyfikują metaboliczne czynniki ryzyka miażdżycy, parametry zatorowo-zakrzepowe, aktywność układu autonomicznego, a także wpływają na prozdrowotny tryb życia.


Rehabilitacja kardiologiczna jest działaniem złożonym, które oprócz treningu fizycznego zawiera zalecenia dotyczące właściwej diety i prozdrowotnego stylu życia. Ważnym elementem rehabilitacji kardiologicznej jest psychoterapia, gdyż problem dotyczy ludzi chorych, poddanych niejednokrotnie inwazyjnej procedurze ratującej życie, często zaskoczonych przez wystąpienie choroby, która zmienia ich byt i powoduje konieczność dostosowania się do nowej sytuacji. Pacjenci po przebytych zabiegach operacyjnej rewaskularyzacji mięśnia sercowego i angioplastyki tętnic wieńcowych (PTCA) stanowią grupę chorych szczególnej troski. Składa się na to kilka istotnych elementów. Operacje pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG) dotyczą osób z dużym stopniem zaawansowania zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych (choroba wielonaczyniowa), często z uszkodzeniem funkcji lewej komory (LK) wynikającym z przewlekłego niedokrwienia mięśnia sercowego i/lub przebytego epizodu martwicy. Jeżeli progresja procesu miażdżycowego doprowadziła do konieczności kwalifikacji do CABG, to najpewniej czynniki ryzyka ateromatozy nadal nie zostały skutecznie zmodyfikowane. Kolejny rewaskularyzacyjny zabieg operacyjny u osób po przebytym CABG jest obarczony dużym ryzykiem powikłań, dlatego działania w zakresie szeroko pojętej prewencji wtórnej muszą być szczególnie skuteczne w tej grupie chorych. W dobie rozwoju współczesnej kardiologii, technik kardiochirurgicznych, coraz powszechniejszego dostępu do nowoczesnej diagnostyki kardiologicznej i leczenia kardiochirurgicznego – oraz powiększającej się populacji osób z chorobą niedokrwienną serca (ChNS) – rośnie liczba pacjentów poddawanych zabiegom CABG i PTCA. W tej grupie chorych równie ważna, jak optymalne leczenie farmakologiczne ChNS, jest zmiana stylu życia, szczególnie takich jego elementów, jak...


Pełna treść artykułu...
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.