Częstość występowania czerniaka oraz ocena przeżycia i rokowania u chorych na czerniaka po przeszczepieniu narządów

Wprowadzenie. Zwiększone ryzyko występowania raków skóry w populacji chorych po przeszczepieniu narządów jest dobrze znane i udokumentowane w piśmiennictwie. Znacznie mniej wiadomo na temat częstości występowania czerniaka oraz rokowania u chorych z tej populacji z czerniakiem. U chorych po transplantacji narządu należy rozważać problem czerniaka w trzech aspektach klinicznych: nowotworu powstającego u chorych po przeszczepieniu, jako wznowę ognisk leczonych przed przeszczepieniem lub nowotwór przeniesiony od dawcy.

Cel pracy. Określenie ryzyka zachorowania na czerniaka oraz uzyskanie danych dotyczących przeżycia i rokowania u chorych po przeszczepieniu narządów z tym nowotworem.

Materiał i metodyka. Dane dotyczące oceny częstości występowania czerniaka w populacji chorych po przeszczepieniu narządów były gromadzone i analizowane na Uniwersytecie w Oksfordzie – Klinika Transplantologii Klinicznej i Klinika Dermatologii. Analizę przeprowadzono dla 1958 chorych, u których wykonano 2342 przeszczepienia narządów. W celu oceny czasu przeżycia i rokowania u chorych po przeszczepieniu narządu z czerniakiem analizowano dane z 14 ośrodków europejskich będących członkami SCOPE (ang. Skin Care in Organ Transplant Patients – Europe).

Wyniki. W trakcie badania na Uniwersytecie w Oksfordzie zdiagnozowano 14 przypadków inwazyjnego czerniaka u 12 chorych po przeszczepieniu nerki. Łączny współczynnik ryzyka wystąpienia czerniaka w oksfordzkiej populacji biorców przeszczepów narządowych wyniósł 8,4 na 10 000 przeszczepolat. Stwierdzono 5-krotnie zwiększoną zapadalność na czerniaka. W grupie chorych analizowanych w ramach badań stowarzyszenia SCOPE zdiagnozowano 89 przypadków czerniaka po przeszczepieniu narządów. W pracy wykazano, że czerniaki w stadium T1 i T2 rozwijające się po transplantacji mają podobne rokowanie jak w populacji ogólnej, natomiast rokowanie u chorych po przeszczepieniu narządu z guzami T3 i T4 było znamiennie gorsze.

Wnioski. Ze względu na gorsze rokowanie u chorych po przeszczepieniach narządowych z rozpoznanym czerniakiem niezmiernie ważne jest wykrycie jego pierwotnych ognisk we wczesnym etapie rozwoju nowotworu, co daje szansę pełnego wyleczenia po standardowym leczeniu chirurgicznym.

Introduction. Increased risk of skin cancers in patients after organ transplantation is well known and documented. Much less is known about the incidence of melanoma and the prognosis of patients with this tumour. Melanoma patients after organ transplantation should be considered in three clinical aspects: tumour arising in patients after organ transplantation, as recurrent outbreaks of treatment prior to transplantation or melanoma transferred from a donor.

Objective. The aim of this study was to determine the risk of melanoma and to reach the data for survival and prognosis in patients with this tumour after organ transplantation.

Material and methods. Data concerning the incidence of melanoma in patients after transplantation were collected and analysed at the University of Oxford, Oxford Transplant Centre and Dermatology Department. The analysis was performed for 1958 patients who underwent 2342 organ transplantations. In order to evaluate the survival and prognosis of organ transplant recipients with melanoma, data from 14 European centres who are members of SCOPE were analysed.

Results. In the study at the University of Oxford, 14 cases of invasive melanoma in 12 patients after renal transplantation were diagnosed. Cumulative melanoma risk factor equal to 8.4 per 10 000 transplant-years and 5-fold increased incidence of melanoma in the Oxford population of organ transplant recipients were established. In European centres, members of the SCOPE association, 89 cases of melanoma after organ transplantation were diagnosed. The study demonstrated that melanomas in T1 and T2 stages developing after transplantation have a similar prognosis when compared to the general population, while the prognosis of patients with T3 and T4 melanoma was significantly worse.

Conclusions. Due to worse prognosis of organ recipients with melanoma it is extremely important to detect it at a very early stage, giving the chance of complete recovery after standard surgical treatment.