Czy cukrzyca typu 2. ma wpływ na parametry biometryczne przedniego odcinka gałki ocznej?

Mechanizmy związane z toksycznością hiperglikemii, takie jak: zwiększona aktywność szlaku poliolowego, stres oksydacyjny

i procesy nieenzymatycznej glikacji białek, przyczyniają się do wielorakich powikłań ocznych w przebiegu cukrzycy. Między innymi generują one wcześniejsze wystąpienie zaćmy, zwiększenie masy soczewki i spłycenie komory przedniej, z wszelkimi tego

konsekwencjami.

Cel pracy: uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy cukrzyca typu 2. wpływa na zmianę parametrów biometrycznych przedniego

odcinka gałki ocznej w fazie, w której soczewka jest jeszcze przezroczysta, czyli zanim rozwinie się zaćma.

Materiał i metody: do prospektywnego badania zakwalifikowano 50 osób (28 kobiet i 22 mężczyzn) w wieku 63,3 ±11,3 roku.

Utworzono 2 grupy: I – pacjenci chorujący na cukrzycę typu 2. (n = 24), II – grupa porównawcza złożona z osób w analogicznym wieku, ale ogólnie zdrowych (n = 26). Istotnym kryterium włączającym był brak zmętnień soczewkowych. Zaplanowane

pomiary biometryczne oczu dotyczyły: centralnej grubości rogówki, głębokości komory przedniej oraz grubości osiowej soczewki. Uzyskane dane poddano analizie statystycznej.

Wyniki: badane grupy nie różniły się od siebie pod względem parametrów, które mają mniej lub bardziej udowodniony wpływ na

konfigurację przedniego odcinka oczu, takich jak: płeć, wiek, palenie papierosów i długość gałki ocznej. U chorych na cukrzycę,

w porównaniu do osób z grupy odniesienia, wykazano znamiennie grubszą soczewkę (4,78 ± 0,50 mm vs 4,43 ± 0,50; p =

0,016), większą centralną grubość rogówki (561,5 ± 31,6 μm vs 542,2 ± 35,2; p = 0,047) oraz tendencję do płytszej komory

przedniej (3,06 ± 0,40 mm vs 3,22 ± 0,38; p = 0,159). U pacjentów z cukrzycą nie wykazano powiązania między wartościami

parametrów biometrycznych a czasem trwania cukrzycy czy obecnością retinopatii cukrzycowej.

Wniosek: cukrzyca typu 2. powoduje wzrost grubości osiowej rogówki i soczewki na etapie, kiedy soczewka jest jeszcze przezierna; nie ma natomiast znaczącego wpływu na głębokość komory przedniej.

Mechanisms related to the toxicity of hyperglycemia such as: enhanced activity of the polyol pathway, oxidative stress and formation of advanced glycation endproducts contribute to various ophthalmic complications in the course of diabetes. They lead

to earlier cataract formation, increased lens weight and make shallow anterior chamber, with all subsequent consequences.

Purpose: To answer the question whether biometric parameters of anterior segment of the eyeball are influenced by type 2 diabetes, at the stage when the lens is still transparent, so before cataract development.

Material and methods: Fifty subjects (28 women and 22 men), at the age of 63.3 ± 11.3 years were enrolled in this prospective study. They were divided in 2 groups: patients with type 2 diabetes (24 subjects) and analogous age group in good general

health – control group (26 subjects). None of the tested individuals presented lens opacities. The planned biometric measurements included: central corneal thickness, anterior chamber depth and axial lens thickness. The data were statistically analyzed.

Results: There was no difference between the groups of both proven and potential parameters that are associated with biometric measurements of the anterior segment of the eyeball, such as: gender, age, smoking and axial length of the eye. In diabetic

patients, as opposed to the subjects in the control group, statistically significantly increased lens thickness (4.78 ±0.50 mm

vs 4.43 ± 0.50; p = 0,016), central corneal thickness (561.5 ± 31.6 μm vs 542.2 ± 35.2; p = 0.047), and the tendency for

shallow anterior chamber (3.06 ± 0.40 mm vs 3.22 ± 0.38; p = 0.159), were observed. In patients with diabetes there was

no association of the biometric parameters values with the duration of diabetes and presence of diabetic retinopathy.

Conclusions: Type 2 diabetes contributes to increased axial corneal and lens thickness at the stage when the lens is transparent, albeit it does not significantly affect anterior chamber depth.