freepik
Czy genotyp dziecka może wpływać na ryzyko zachorowania na RZS u matki?
Autor: Alicja Wesołowska
Data: 18.08.2017
Źródło: Increased risk of rheumatoid arthritis among mothers with children who carry DRB1 risk-associated alleles. Cruz GI, Shao X, Quach H, Ho KA, Sterba K, Noble JA, Patsopoulos NA, Busch MP, Triulzi DJ, Wong WS, Solomon BD, Niederhuber JE, Criswell LA, Barcell
Na reumatoidalne zapalenia stawów (RZS) około 3-krotnie częściej chorują kobiety. Często też obserwuje się początek objawów choroby u kobiet w okresie po urodzeniu dziecka, natomiast w czasie ciąży zwykle choroba ma łagodny przebieg. Zjawiska te nie zostały w pełni wyjaśnione.
Układ immunologiczny kobiety w czasie ciąży jest narażony na kontakt z materiałem genetycznym potomka. Komórki płodu w niewielkich ilościach mogą pozostawać w jej organizmie na wiele lat, dlatego istnieje prawdopodobieństwo, że antygeny dziecka mogą mieć związek z wystąpieniem zachorowania na RZS u kobiety.
Występowanie alellu HLA DRB1 jest kojarzone ze zwiększonym ryzykiem RZS, gdzie szczególne znaczenie ma obecność tzw. „wspólnego epitopu” (ang shered epitop) czyli sekwencji aminokwasów w określonych pozycjach.
Przeprowadzono eksperyment, w którym przebadano 1165 kobiet, w tym 170 z RZS oraz ich 1482 dzieci. W grupie tej przeprowadzono badania na obecność sekwencji aminokwasów obrębie alleli HLA DRB1 związanych z występowaniem RZS. Następnie w oparciu o analizę statystyczną wyliczano ryzyko zachorowania na RZS u kobiet bez „genów ryzyka” po ekspozycji na genotyp płodu odziedziczony od ojca i z uwzględnieniem ilości dzieci.
Ryzyko zachorowania na RZS było zwiększone wśród kobiet posiadających dziecko ze „wspólnym epitotem” (OR 3.0; 95% CI 2.0 do 4.6). Badania przeprowadzono również dla innych znanych alelli kodujących zawierających sekwencje aminokwasów związanych z częstszym zachorowaniem na RZS.
Jest to pierwsze badanie potwierdzające hipotezę, iż genotyp dziecka, na którego oddziaływanie narażona jest kobieta w czasie ciąży może być niezależnym czynnikiem zachorowania na RZS dla matki. Odkrycie to dobrze tłumaczy częstsze zachorowania na RZS u kobiet i być może pozwoli na lepsze zrozumienie patogenezy tej choroby.
Występowanie alellu HLA DRB1 jest kojarzone ze zwiększonym ryzykiem RZS, gdzie szczególne znaczenie ma obecność tzw. „wspólnego epitopu” (ang shered epitop) czyli sekwencji aminokwasów w określonych pozycjach.
Przeprowadzono eksperyment, w którym przebadano 1165 kobiet, w tym 170 z RZS oraz ich 1482 dzieci. W grupie tej przeprowadzono badania na obecność sekwencji aminokwasów obrębie alleli HLA DRB1 związanych z występowaniem RZS. Następnie w oparciu o analizę statystyczną wyliczano ryzyko zachorowania na RZS u kobiet bez „genów ryzyka” po ekspozycji na genotyp płodu odziedziczony od ojca i z uwzględnieniem ilości dzieci.
Ryzyko zachorowania na RZS było zwiększone wśród kobiet posiadających dziecko ze „wspólnym epitotem” (OR 3.0; 95% CI 2.0 do 4.6). Badania przeprowadzono również dla innych znanych alelli kodujących zawierających sekwencje aminokwasów związanych z częstszym zachorowaniem na RZS.
Jest to pierwsze badanie potwierdzające hipotezę, iż genotyp dziecka, na którego oddziaływanie narażona jest kobieta w czasie ciąży może być niezależnym czynnikiem zachorowania na RZS dla matki. Odkrycie to dobrze tłumaczy częstsze zachorowania na RZS u kobiet i być może pozwoli na lepsze zrozumienie patogenezy tej choroby.
