Czy nadmierna masa ciała wpływa na wyniki terapii rhGH u dzieci z SNP?

Wprowadzenie
Od ponad 35 lat rekombinowany ludzki hormon wzrostu (rhGH) jest z powodzeniem stosowany w leczeniu niskorosłości związanej z somatotropinową niedoczynnością przysadki (SNP). Terapia hormonem wzrostu wymaga indywidualnego podejścia do pacjenta ze względu na różnorodną odpowiedź na leczenie. Nadmierna masa ciała jest jednym z czynników wpływających na wyniki leczenia.

Cel pracy
cena wpływu nadmiernej masy ciała na skuteczność terapii rhGH u dzieci z SNP. Materiały i metody: 165 niskorosłych dzieci z SNP (średnia wieku 10,72 ±3,33 roku), leczonych rhGH przez co najmniej rok (średnia długość obserwacji 4,32 ±1,80 roku), podzielono na 3 grupy na podstawie wskaźnika masy ciała (BMI) standaryzowanego dla wieku i płci (współczynnik odchylenia standardowego – SDS). Wiek kostny, wzrost, masę ciała, stężenie insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 i dawkę rhGH oceniano w  odstępach rocznych przez okres do 10 lat.

Wyniki
Średnie tempo wzrastania (standaryzowane do wieku i płci) w pierwszym roku leczenia wynosiło odpowiednio 0,52 ±0,41 SD i 0,60 ±0,32 SD pośród dzieci z prawidłową i z nadmierną masą. Średnie tempo wzrostu, obliczone na podstawie przyrostu mierzonego w ciągu kolejnych 5 lat, wyniosło 0,44 ±0,25 SDS/rok dla grupy z prawidłową masą ciała i 0,32 ±0,24 SD/rok dla grupy z nadmierną masą ciała (p < 0,1).

Wnioski
Nadmierna masa ciała ma istotny wpływ na wyniki terapii rhGH. Pacjenci z nadmierną masą ciała wykazują większe tempo wzrastania w pierwszym roku leczenia, jednak długoterminowo osiągają gorsze wyniki w porównaniu ze swoimi rówieśnikami o prawidłowej masie ciała.



Introduction
For 35 years, recombinant human growth hormone (rhGH) has been successfully used worldwide to treat children with short stature related to growth hormone deficiency (GHD). Growth hormone therapy requires an individual approach to the patient due to varying responses to the treatment. Excessive body weight is one of the factors influencing the response.

Aim of the study
To evaluate the impact of excessive body mass on rhGH therapy effectiveness in GHD children.

Material and methods
165 short-statured children with isolated GHD (mean age 10.72 ±3.33 years), treated with rhGH for at least one year (mean follow-up 4.32 ±1.80 years), were separated into 3 groups based on their BMI standard deviation score (SDS). Bone age, height, weight, insulin-like growth factor 1 level, and rhGH dose were obtained up to 10 years with one-year intervals.

Results
The mean change in height SDS in the first year was 0.52 ±0.41 SD and 0.60 ±0.32 SD for normal and excessive body weight children, respectively. The mean height velocity, based on the height SDS measured over the consecutive 5 years, was 0.44±0.25 SD/year for the normal-weight group and 0.32 ±0.24 SD/year for the excessive body weight group (p < 0.1).

Conclusions
Excess body weight has a significant impact on rhGH therapy outcomes. This correlates with the height increase in the first year of observation; however, long-term observation has shown that children diagnosed with overweight or obesity achieve significantly worse results compared to their normal-weight peers.